Σ΄αυτή τη σελίδα θα βρείτε :
- Καλλιεργώ μανιτάρια (πλευρώτους) στο σπίτι
- Κομποστοποίηση : Η καλύτερη μέθοδος για βιολογική λίπανση
- Τσουκνίδα για βιολογικά ραντίσματα και ριζοποτίσματα
- Αποστάσεις φύτευσης λαχανικών
- Επιστροφή στην ύπαιθρο
- Φτιάχνω εκχύλισμα (τσάι) κομπόστας
- Η φυσική καλλιέργεια με φωτογραφίες (Παναγιώτης Μανίκης)
*********************************************************************
Καλλιέργεια μανιταριών πλευρώτους στο σπίτι
Πρόκειται για μια εύκολη και ευχάριστη καλλιέργεια που θα την λατρέψουν οι μανιταροφάγοι, αφού ο χρόνος απασχόλησής τους θα είναι ελάχιστος, ενώ αν τηρηθούν σωστά οι απλές διαδικασίες, θα τύχουν μιας πλούσιας παραγωγής, ικανής να κορέσει τις γαστριμαργικές ανάγκες μιας οικογένειας για κάμποσο καιρό. Η ιδανικότερη εποχή καλλιέργειας είναι τέλη Φθινόπωρου και αρχές Άνοιξης, αφού οι ενδιάμεσες καιρικές συνθήκες ενδείκνυνται για την ιδανική παραγωγή τους.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν δεμάτια με άχυρο από διάφορα δημητριακά και ψυχανθή τα οποία έχουν εμβολιαστεί με το μυκήλιο των πλευρώτους. Επειδή χρειάζεται ελάχιστη υγρασία 70% οι μπάλες του άχυρου περιτυλίγονται με πλαστικό για να μη ξεραθούν. Στο πλαστικό περιτύλιγμα υπάρχουν ανοιγμένες τρύπες όπου θα δούμε να ξεπροβάλλουν τα μανιτάρια μας. Όταν δούμε να αναπτύσεται μια ομάδα μανιταριών σε κάποιο σημείο που δεν υπάρχει τρύπα, την κάνουμε εμείς για να τα βοηθήσουμε να ξεπροβάλλουν.Το βάρος των δεματιών κατά την αγορά τους είναι περίπου 15 κιλά (φυσικά λόγω της μεγάλης υγρασίας που περιέχουν) και αυτό το βάρος θα πρέπει να φροντίζουμε να διατηρείται μέχρι του πέρατος της παραγωγής.
Η τιμή του κάθε δέματος κυμαίνεται από 12 - 17 €. Μη με ρωτήσετε για τη διαφορά τιμής, ειλικρινά δεν γνωρίζω για να σας απαντήσω. Εγώ το αγόρασα 14 € αρχές Φλεβάρη, θέλοντας να έχω παραγωγή κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής.
Οι Ιδανικές Συνθήκες
Αναζητώντας στο net πληροφορίες για να χορτάσω την ασχετοσύνη μου πάνω στο θέμα "πλευρώτους" είδα πως οι ιδιανικότερες συνθήκες τοποθέτησης του υποστρώματός μας πρέπει να είναι σε κλειστό χώρο, να υπάρχει αέρας χωρίς όμως να τα φυσάει, να έχει μεγάλα ποσοστά υγρασίας, να υπάρχει φως αλλά να μη τα βλέπει απευθείας ο ήλιος.
 |
| Το μαγγάνι δούλεψε μετά από πολλά χρόνια |
Η πατέντα
Η πρώτη μου σκέψη μετά από αυτό ήταν να παρατήσω την ιδέα, αφού τέτοιες ιδανικές συνθήκες δεν διαθέτει το κτήμα μας. Με τη δεύτερη όμως μου ήρθε στο νου το πολυτιμότερο σημείο του κτήματός μου. Το πηγάδι. Τίποτα καλύτερο για τις απαιτήσεις αυτής της καλλιέργειας.Σταθερότατη θερμοκρασία, υγρασία, υποφωτισμένο και ασφαλές. Έμενε λοιπόν να βρώ ένα τρόπο να κατέβει η βαρειά αχυρόμπαλλα στο πηγάδι, ένα μέτρο πάνω από την επιφάνεια του νερού και λίγο πιο κάτω από το χείλος του.
 |
| Η πατέντα σε εφαρμογή |
Τη λύση τη βρήκα με μια παλέτα στην οποία έκανα 4 τρύπες στις άκρες της και έδεσα 4 ισομήκη γερά σκοινάκια. Το δέμα του υποστρώματος το έδεσα σφιχτά με άλλα δύο σκοινιά για να μη πέφτει με το ανέβασμα - κατέβασμα και το όλο σύστημα το τοποθέτησα στο γάντζο του συρματόσκοινου του μαγγανιού.
Κάλυψα το μισό άνοιγμα του πηγαδιού με ένα πλαστικό για να μην υπάρχει άμεσο ηλιακό φώς και μετά περίμενα. Στις δέκα μέρες εμφανίστηκαν δειλά - δειλά τα πρώτα μωρά πλευρώτους. Προσοχή όταν εμφανιστούν τα πρώτα μανιταράκια να είστε προετοιμασμένοι σε 4 ημέρες να κόψετε την πρώτη σας δόση. Μεγαλώνουν με απίστευτη ταχύτητα!
Χρήσιμες πληροφορίες
Να μη ξεχάσουμε να αναφέρουμε πως τα πλευρώτους δίνουν 2-3 σοδειές με διαφορά κάμποσων ημερών η μία από την άλλη. Στις φωτογραφίες βλέπετε το δεύτερο κύμα παραγωγής. Στο πρώτο έχουμε και τη μεγαλύτερη απόδοση που αγγίζει σχεδόν το 50% της συνολικής μας σοδειάς. Όταν θα έχω την τρίτη σοδειά με το καλό, θα ενημερώσω την παρούσα ανάρτηση. Το σύνολο της παραγωγής από μια μπάλα μπορεί να ξεπεράσει και τα 10 κιλά.
 |
| Τα δεσίματα |
Εμείς αυτό που θα πρέπει να προσέχουμε είναι να διατηρείται η υγρασία σε καλά επίπεδα. Αν δείτε πως χρειάζεται νερό, αποφύγετε να το ρίξετε μέσα από τις έτοιμες τρυπούλες, αλλά ανοίξτε σε κάποιο άλλο σημείο και ποτίστε από εκεί. Όταν τα μανιτάρια μας έχουν φυτρώσει καλό είναι να τα δροσίζουμε κάθε μέρα με λίγο νεράκι με μια μικρή ψεκαστήρα. Θέλουμε να προσομοιάσουμε το δυνατό περισσότερο της συνθήκες του φυσικού τους περιβάλλοντος. Τα μανιτάρια μεγαλώνουν στο δάσος κάτω από τα δέντρα και η άφθονη πρωϊνή δροσιά τα βοηθάει να αναπτύσσονται ταχύτατα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς.
Όταν δούμε πως το μέγεθος είναι ικανοποιητικό ξερριζώνουμε ολόκληρο το μπουκέτο. Εγώ στην αρχή τα έκοβα προσεκτικά με ένα μαχαιράκι προσδοκώντας και νέα μανιτάρια από εκεί, αλλά επι ματαίω.
Ξερρίζωμα λοιπόν και αναμονή για το επόμενο κύμα. Μην πλύνετε τα μανιτάρια. Πριν τα μαγειρέψετε θα τα σκουπίσετε με ένα καθαρό βρεγμένο πανάκι. Με το πολύ νερό η φινετσάτη γεύση τους χάνεται σε μεγάλο βαθμό. Δεν είναι ιδιαίτερα αρωματικά, αλλά αναδύουν ένα ελαφρύ άρωμα φρεσκάδας. Στο ψυγείο θα καταφέρετε να τα συντηρήσετε για 7-10 μέρες περίπου, αφού τα τοποθετήσετε σε χάρτινες σακκούλες λαχανικών. Ακόμα περισσότερο συντηρούνται στη κατάψυξη αφού αφυδατωθούν, αλλά τίποτε δε συγκρίνεται με τη γεύση του ολόφρεσκου μανιταριού.
Η καλλιέργεια σε άλλους χώρους
Φυσικά και μπορεί να καλλιεργηθεί σε οποιοδήποτε χώρο διαθέτετε, αρκεί ο χώρος αυτός να ικανοποιεί τις βασικές συνθήκες. Στο μπαλκόνι σας, σε κάποιο υπόγειο, σε ένα σκιερό σημείο της αυλής, ακόμα και σε μια αποθηκούλα στο εσωτερικό του σπιτιού. Πολύ βασικό ξανατονίζω πως είναι να διατηρούμε υγρό το αχυρόδεμα. Μια καλή λύση είναι να το τοποθετούμε πάνω σε ένα μεγάλο κομάτι αφρολέξ ποτισμένο με νερό και το οποίο θα φροντίζουμε να είναι πάντα νωτισμένο.
Υπάρχει και η δύσκολη μέθοδος καλλιέργειας, όπου θα πρέπει να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Από αποστείρωση του υποστώματος μέχρι την τοποθέτηση του μυκηλίου σε πολύ ειδικές συνθήκες. Άλλο είδος καλλιέργειας είναι η επιμόλυνση κομμένων κορμών δέντρων με το μυκήλιο του πλευρώτους. Με αυτό ακριβώς θα ήθελα να ασχοληθώ του χρόνου -πρώτα ο Θεός- και θα σας ενημερώσω για τα αποτελέσματα που θα παρατηρήσω.
Και λίγη μαγειρική
Για τα πλευρώτους κυκλοφορούν 1000 + 1 συνταγές. Θα βρείτε μέχρι και συνταγή για στιφάδο. Η δικιά μου αγαπημένη είναι αυτή παρακάτω :
Μανιτάρια Πλευρώτους στα Κάρβουνα
Κόβουμε από τα μανιτάρια το χοντρό μέρος κοντά στη ρίζα τους.
Τα διαχωρίζουμε γιατί μπορεί να είναι πολλά μαζί.
Τα βάζουμε σε ένα μπολ και προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, ψικοκομμένες ουρές από μαϊντανό, θυμάρι, ελαιόλαδο και βαλσάμικο. Τα αφήνουμε να μαριναριστούν για 10 λεπτά.
Τα βάζουμε στη σχάρα σε μέτρια φωτιά γιατί οι άκρες τους καίγονται εύκολά. Τα ψήνουμε για 5 λεπτά από κάθε πλευρά και είναι έτοιμα.
Τα σερβίρουμε πασπαλίζοντας ψιλοκομμένο μαϊντανό και προθέτουμε καρυκεύματα, ελαιόλαδο ή βαλσάμικο αν θέλουμε.
Όρεξη καλή!!
****************************************************************
ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
 |
| Μια επιλογή είναι να κάνετε βουναλάκια με οργανικά υπολείμματα |
Η κομποστοποίηση με απλά λόγια
Κομποστοποίηση είναι η βιολογική, αερόβια, θερμόφιλη και ελεγχόμενη διεργασία μερικής αποσύνθεσης των οργανικών αποβλήτων που οδηγεί στην παραγωγή κομπόστ, δηλ. ενός οργανικού εδαφοβελτιωτικού που προσομοιάζει στο χούμους του εδάφους και προωθεί την ανάπτυξη των φυτών.
Η κομποστοποίηση είναι μια φαινομενικά απλή διεργασία, αν και η εντύπωση της απλότητας αυτή είναι μάλλον απατηλή, καθώς οδηγεί συχνά σε ακριβά λάθη αν αγνοηθούν οι βασικές αρχές και παράμετροι της διεργασίας. Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η αποτυχία ακόμη και ακριβών συστημάτων κομποστοποίησης οφείλεται συνήθως στην παράβλεψη βασικών λειτουργικών, τροφικών, και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Μια πληθώρα οργανικών αποβλήτων μπορούν με την κατάλληλη επεξεργασία να μετατραπούν σε ένα πλούσιο φυτόχωμα, το κομπόστ, το οποίο μπορεί να βρει πολλές εφαρμογές στη γεωργία, στα πάρκα, και στην ανάπλαση και αναδάσωση προβληματικών εκτάσεων (εγκαταλειμμένα λατομεία., πρανή δρόμων κλπ). Η κομποστοποίηση μιμείται και επιταχύνει τις διεργασίες αποδόμησης των οργανικών που συμβαίνουν αυθόρμητα στη φύση.
Οι μικροοργανισμοί που υπάρχουν φυσιολογικά στα οργανικά απόβλητα, χρησιμοποιούν τα οργανικά συστατικά των απόβλητων ως τροφή για την ανάπτυξή τους. Η διαδικασία αυτή είναι αερόβια (δηλ. χρειάζεται την παρουσία οξυγόνου) και εξώθερμη (δηλ. απελευθερώνει θερμότητα). Καθώς οι μικροοργανισμοί «τρώνε» τα απόβλητα, αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται, το pH αλλάζει, η θερμοκρασία του σωρού των αποβλήτων αυξάνει, και τα απόβλητα μετασχηματίζονται σε πιο πολύπλοκες και σταθερές οργανικές ενώσεις, που μοιάζουν με το φυσικό χούμους των εδαφών. Κατά την ενεργή φάση της κομποστοποίησης η θερμοκρασία, αν δεν ελεγχθεί, μπορεί να ξεπεράσει τους 70 οC, να αδρανοποιήσει ή και να σκοτώσει τους μικροοργανισμούς, και να γίνει απαγορευτική για την ομαλή και γρήγορη ολοκλήρωση της διεργασίας. Η βέλτιστη θερμοκρασία κομποστοποίησης είναι γύρω στους 55 οC.
 |
| Η άλλη επιλογή για καθαρότερο χώρο |
Η πρώτη και σημαντικότερη αρχή είναι ότι η κομποστοποίηση είναι μια βιολογική διαδικασία. Ως τέτοια, έχει όλα τα πλεονεκτήματα και τους περιορισμούς των βιολογικών διεργασιών. Ο πρωταρχικός περιορισμός, είναι ότι οι επιδόσεις και το δυναμικό των συστημάτων κομποστοποίησης καθορίζονται από αυτά των μικροβιολογικών στοιχείων του συστήματος. Έτσι, η κομποστοποίηση δεν μπορεί να εξαφανίσει ανόργανα συστατικά που τυχόν υπάρχουν στα απόβλητα, όπως για παράδειγμα τα βαρέα μέταλλα. Η ποιότητα των αποβλήτων που τροφοδοτούν το σύστημα καθορίζει και την ποιότητα του παραγόμενου κομπόστ.
Ακόμη πιο σημαντικοί είναι οι περιορισμοί που θέτει η βιολογική φύση του συστήματος στον χρόνο περάτωσης της διεργασίας. Οι βιολογικές διαδικασίες δεν μπορούν να επιταχυνθούν πέρα από τα φυσιολογικά τους όρια, ενώ αντίθετα μια σειρά κακών χειρισμών μπορεί να τις επιβραδύνει πολύ. Υπάρχουν περιπτώσεις ακριβών συστημάτων που ισχυρίζονται ότι μπορούν να περατώσουν τη διεργασία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ ο ελάχιστος απαιτούμενος χρόνος κυμαίνεται γύρω στις 3-6 εβδομάδες, ανάλογα και με το είδος των αποβλήτων. Συχνά τα συστήματα που ισχυρίζονται πολύ σύντομους χρόνους περάτωσης (έτσι ώστε τα οικονομικά τους να φανούν πιο ελκυστικά) χρειάζονται μια μακριά περίοδο ωρίμανσης σε ανοικτό χώρο. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη μεγάλης έκτασης στις εγκαταστάσεις κομποστοποίησης, και μπορεί να πλησιάσει τις απαιτήσεις σε χώρο ενός συστήματος χαμηλότερης τεχνολογίας και κόστους.
Η Αρχή του Περιοριστικού Παράγοντα
Η αρχή του περιοριστικού παράγοντα, που ισχύει για όλα τα βιολογικά συστήματα, σημαίνει ότι υπάρχουν ανώτατα και κατώτατα όρια για όλες τις περιβαλλοντικές και τροφικές παραμέτρους που επηρεάζουν την κομποστοποίηση. Έξω από αυτά τα όρια η διεργασία επιβραδύνεται σημαντικά ή και σταματά εντελώς. Ο περιοριστικός παράγοντας είναι εκείνος που βρίσκεται σε μικρή διαθέσιμη ποσότητα, εξαντλείται πρώτος, ή παίρνει πρώτος μη ευνοϊκές τιμές. Έτσι γίνεται εκείνος ο παράγοντας που περιορίζει την ανάπτυξη και τη δραστηριότητα των μικροοργανισμών που είναι υπεύθυνοι για την κομποστοποίηση.
Για να μην υπάρξουν προβλήματα στην κομποστοποίηση και να προχωρήσει η διεργασία με τον βέλτιστο τρόπο πρέπει να εξετάζονται οι τροφικές και περιβαλλοντικές παράμετροι του συστήματος και να λαμβάνονται μέτρα ώστε να παραμένουν μέσα σε όρια κατάλληλα για την κομποστοποίηση. Αυτή η βασική αρχή ισχύει για όλα τα υλικά και συστήματα κομποστοποίησης, αν και οι συνέπειες από την αγνόησή της είναι ανάλογες του μεγέθους της εγκατάστασης.
Τροφικές Παράμετροι
Στην κομποστοποίηση οι μικροοργανισμοί «τρώνε» τα οργανικά απόβλητα και έτσι πολλαπλασιάζονται και αναπτύσσονται και επιταχύνεται η διεργασία. Πρέπει λοιπόν η «τροφή» τους να είναι ισορροπημένη, και όλα τα απαραίτητα για τους μικροοργανισμούς θρεπτικά συστατικά να βρίσκονται στα οργανικά απόβλητα στην κατάλληλη αναλογία.
Άνθρακας
Ο άνθρακας δίνει την απαραίτητη ενέργεια στους μικροοργανισμούς, μέσω της οξείδωσης του κατά το μεταβολισμό, και είναι το σημαντικότερο συστατικό στη σύνθεση των τοιχωμάτων του κυττάρου και των άλλων κυτταρικών δομών. Στην οξείδωση του άνθρακα σε CO2 οφείλεται το μεγαλύτερο μέρος της απώλειας μάζας κατά την κομποστοποίηση και η χαρακτηριστική έκλυση θερμότητας.
Εκτός από το ποσοστό του άνθρακα στα απόβλητα, σημασία για την κομποστοποίηση έχει και η χημική του μορφή. Αυτή καθορίζει τη διαθεσιμότητα του άνθρακα, δηλ. τη δυνατότητα των μικροοργανισμών να τον αφομοιώσουν. Κάποια φυσικά υλικά είναι πιο ανθεκτικά στη μικροβιακή αποσύνθεση (πολύπλοκες μορφές κυτταρίνης, λιγνίνη) και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να διασπαστούν σε σχέση με απλούστερες οργανικές ενώσεις (σάκχαρα, πρωτεΐνες, τα περισσότερα λίπη). Ο άνθρακας π.χ. στα ξυλώδη υλικά δεν αποδομείται εύκολα, σε αντίθεση με τις κοπριές.
Από πρακτική σκοπιά, η διαθεσιμότητα του άνθρακα καθορίζει (1) την καταλληλότητα των αποβλήτων ως πηγή άνθρακα για την κομποστοποίηση, (2) το ρυθμό με τον οποίο μπορούν να διασπαστούν τα απόβλητα - και συνεπώς τον απαιτούμενο χρόνο παραμονής τους στο σύστημα, και (3) το ανώτατο όριο του λόγου του άνθρακα προς άζωτο (C/N) που δεν επιβραδύνει τη διεργασία.
Άζωτο
Σημαντικότατος είναι και ο ρόλος του αζώτου για τους μικροοργανισμούς. Το άζωτο είναι βασικά συστατικό του πρωτοπλάσματος και χωρίς αυτό οι μικροοργανισμοί δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Ωστόσο, η μικροβιακή δραστηριότητα (π.χ. σύνθεση οργανικών οξέων) είναι εφικτή και απουσία αζώτου.
Το άζωτο βρίσκεται σε ικανοποιητικό ποσοστό και σε διαθέσιμες μορφές στα υπολείμματα φαγητού, στα απόβλητα κήπων και πάρκων (ιδίως όταν έχουν γρασίδι), στη λάσπη βιολογικών καθαρισμών και στις διάφορες κοπριές. Αντίθετα έλλειμμα παρουσιάζεται στα ξυλώδη απορρίμματα, το χαρτί και διάφορα βιομηχανικά οργανικά απόβλητα. Η ανάμιξη με απόβλητα πλούσια σε άζωτο είναι η ενδεικνυόμενη λύση για την κομποστοποίηση φτωχών σε άζωτο αποβλήτων. Εναλλακτικά, μπορεί να προστεθεί άζωτο σε ανόργανη μορφή, π.χ. ως αζωτούχο λίπασμα.
Αναλογία Άνθρακα προς Άζωτο
Η αναλογία άνθρακα προς άζωτο (C/N) είναι μια από τις σημαντικότερες τροφικές παραμέτρους. Η βέλτιστη αναλογία για την κομποστοποίηση κυμαίνεται από 20 έως 30 μέρη διαθέσιμου άνθρακα προς 1 μέρος διαθέσιμου αζώτου. Υψηλότερες τιμές του λόγου C/N, επιβραδύνουν τη διεργασία της κομποστοποίησης. Κατά την ενεργή φάση της διεργασίας το πρόβλημα εκδηλώνεται με μείωση της παραγωγής θερμότητας. Όταν ο λόγος C/N είναι χαμηλότερος από περίπου 18-19/1, το πλεόνασμα του αζώτου χάνεται στην ατμόσφαιρα με τη μορφή αμμωνίας. Μπορούν έτσι να προκληθούν δυσάρεστες οσμές, και να αυξηθεί το pH σε επίπεδα δυσμενή για την κομποστοποίηση.
Άλλα θρεπτικά συστατικά
Ανάμεσα στα μάκρο- (άνθρακας, άζωτο) και τα μικρο-θρεπτικά στοιχεία (ιχνοστοιχεία), βρίσκονται στοιχεία όπως ο φώσφορος, το κάλιο και το ασβέστιο. Συνήθως αυτά τα στοιχεία υπάρχουν σε ικανοποιητικές, ή τουλάχιστον επαρκείς μορφές στα περισσότερα οργανικά απόβλητα ζωικής και γεωργικής προέλευσης. Το κάλιο ωστόσο μπορεί να έχει χαμηλή συγκέντρωση στη λάσπη βιολογικών καθαρισμών, αν και σπάνια αποβαίνει περιοριστικός παράγοντας. Ελλείψεις σε μικροστοιχεία παρατηρούνται σπάνια.
 |
| Άφθονα τα φύκια στην Ελλάδα για το σωρό μας |
Περιβαλλοντικές Παράμετροι
Οι τρεις παράμετροι-κλειδιά για την κομποστοποίηση είναι ο αερισμός (για οξυγόνωση και απαγωγή θερμότητας), το ποσοστό υγρασίας και η θερμοκρασία. Η κατανόηση των μεταξύ τους σχέσεων και της επίδρασής στους στη διεργασία, και η κατάλληλη ρύθμισή τους είναι απαραίτητες για τη γρήγορη και σωστή κομποστοποίηση και την παραγωγή καλής ποιότητας κομπόστ. Οι τρεις αυτές παράμετροι συνδέονται άμεσα μεταξύ τους, και η μεταβολή οποιασδήποτε από τις τρεις μεταβάλλει αντίστοιχα και τις υπόλοιπες.
Αερισμός
Η κομποστοποίηση είναι μια αερόβια διαδικασία και ως τέτοια χρειάζεται παροχή αέρα για αναπλήρωση του οξυγόνου μέσα στη μάζα των αποβλήτων που καταναλώνεται από τους μικροοργανισμούς. Για να είναι αποτελεσματικός ο αερισμός πρέπει τα απόβλητα να έχουν «δομή» ώστε να υπάρχουν κενά ανάμεσα στα σωματίδια της μάζας που κομποστοποιείται, όπου να μπορεί να εισχωρήσει εύκολα ο φρέσκος αέρας. Για το σκοπό αυτό συχνά προστίθενται διογκωτικά υλικά (άχυρο, τεμάχια ξύλου κ.α.), ιδίως όταν τα απόβλητα δεν έχουν από μόνα τους μια δομή (π.χ. λάσπη βιολογικών καθαρισμών, κομμένο γρασίδι ). Αν το ποσοστό υγρασίας είναι πολύ υψηλό, το νερό καταλαμβάνει τον κενό χώρο ανάμεσα στα σωματίδια του κομπόστ και ο αερισμός γίνεται δυσχερής.
Όμως η οξυγόνωση δεν είναι η μοναδική λειτουργία του αερισμού. Εξ’ ίσου βασικός είναι και ο ρόλος του στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σωρού σε ευνοϊκά για την κομποστοποίηση επίπεδα. Όπως προαναφέρθηκε, κατά την κομποστοποίηση εκλύεται θερμότητα η οποία ανεβάζει τη θερμοκρασία του σωρού. Αν δεν ελεγχθεί, η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει σε απαγορευτικά για τους μικροοργανισμούς επίπεδα, ξεπερνώντας τους 70 οC. Σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες, οι μικροοργανισμοί πεθαίνουν ή αδρανοποιούνται και η διεργασία επιβραδύνεται ή και σταματά εντελώς. Δηλαδή, κατά την κομποστοποίηση οι μικροοργανισμοί έχουν την τάση να «αυτοκτονήσουν θερμικά» και είναι στόχος του αερισμού να εμποδίσει την «αυτοκτονία» διατηρώντας τη θερμοκρασία γύρω στους 55 οC.
Η ποσότητα του αέρα που χρειάζεται για την ψύξη του σωρού είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή που απαιτείται για την οξυγόνωση. Καθώς ο ψυχρός εισερχόμενος αέρας θερμαίνεται, περνώντας μέσα από το σωρό, αυξάνει το σημείο κορεσμού του σε υδρατμούς. Έτσι, εξατμίζεται νερό μέσα από το σωρό και ελαττώνεται το ποσοστό υγρασίας του κομπόστ. Επιτυγχάνεται έτσι μια «βιολογική» ξήρανση των αποβλήτων, παράλληλα με τον μετασχηματισμό τους σε πιο σταθερές μορφές.
Στα απλούστερα συστήματα κομποστοποίησης, όπου δεν υπάρχει μηχανικός αερισμός του σωρού, τόσο η οξυγόνωση όσο και η ψύξη γίνονται με «γυρίσματα» (δηλαδή με κατάλληλη ανάδευση) του σωρού. Η συχνότητα του γυρίσματος εξαρτάται από το είδος των υλικών και το στάδιο της διεργασίας, και έχει πρωταρχικό στόχο τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σωρού.
Υγρασία
Όπως προαναφέρθηκε, η αλληλεξάρτηση ανάμεσα στην υγρασία και τον αερισμό προκύπτει από το γεγονός ότι ο αποτελεσματικός αερισμός της μάζας του κομπόστ στο σωρό εξαρτάται από τα διάκενα (πόρους) ανάμεσα στα σωματίδια του κομπόστ. Καθώς αυξάνει η υγρασία οι πόροι γεμίζουν νερό, τα διάκενα όπου μπορεί να κυκλοφορήσει ο αέρας μειώνονται και αρχίζουν να επικρατούν αναερόβιες συνθήκες σε τμήματα του σωρού.
Από την άλλη μεριά, η κομποστοποίηση είναι μια βιολογική διεργασία που οφείλεται κατά κύριο λόγο σε βακτήρια, των οποίων η μεταβολική δραστηριότητα πραγματοποιείται στην υγρή φάση. Θεωρητικά δεν υπάρχει ανώτατο όριο υγρασίας για τη δραστηριότητα των μικροοργανισμών. Ωστόσο, οι τεχνικές δυσκολίες και η οικονομική επιβάρυνση που συνεπάγεται ο επαρκής αερισμός ενός υγρού, θέτουν ένα ανώτατο όριο στο ποσοστό υγρασίας, για βέλτιστη κομποστοποίηση. Η βέλτιστη υγρασία εξαρτάται εν μέρει από τη σύνθεση και τη φυσική δομή των υλικών προς κομποστοποίηση. Έτσι μπορεί να είναι υψηλότερη για υλικά με γερή φυσική δομή (π.χ. απόβλητα όπου άχυρο, πριονίδια, ξερά φύλλα ή τεμαχίδια ξύλου είναι τα κύρια συστατικά), ενώ υλικά όπως το χαρτί, υπολείμματα φαγητού, και γρασίδι, τα οποία τείνουν να «πατικωθούν» πρέπει να έχουν χαμηλότερο ποσοστό νερού.
Ως γενικός κανόνας, η αρχική υγρασία πρέπει να κυμαίνεται γύρω στο 60-70% και να μην αφήνεται να πέσει κάτω από 30-35%. Κάτω από 25% υγρασία, η μικροβιακή δραστηριότητα παρεμποδίζεται ισχυρά, ενώ κάτω από 10-15% σταματά τελείως. Μια συνέπεια της έλλειψης νερού είναι ότι, καθώς εμποδίζεται η μικροβιακή δραστηριότητα, το υλικό δίνει μια ψευδή εικόνα σταθεροποίησης. Έτσι μπορεί να διατεθεί ως έτοιμο κομπόστ στην αγορά. Όταν όμως ξαναβραχεί, στο χωράφι ή τον κήπο, η μικροβιακή δραστηριότητα επανακάμπτει και μπορεί να «κάψει» τα φυτά ή να απελευθερώσει δυσάρεστες οσμές.
Θερμοκρασία
Καθώς οι μικροοργανισμοί αποδομούν τα οργανικά συστατικά στα απορρίμματα παράγεται θερμότητα η οποία εγκλωβίζεται στη μάζα του σωρού και ανεβάζει τη θερμοκρασία. Αρχικά η αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί τη δραστηριότητα των μικροοργανισμών, οι οποίοι παράγουν περισσότερη θερμότητα και αυξάνουν και άλλο τη θερμοκρασία, σε έναν αλληλο-ενισχυόμενο κύκλο. Όταν όμως η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 45-50 οC, η δραστηριότητα των μικροοργανισμών αρχίζει να ελαττώνεται και πάνω από τους 75 οC πρακτικά μηδενίζεται. Έτσι για να πετύχουμε το μέγιστο ρυθμό βιο-αποδόμησης των οργανικών υλικών, πρέπει να διατηρήσουμε τη θερμοκρασία σε ευνοϊκά για τους μικρο-οργανισμούς επίπεδα.
Ο άλλος ρόλος της θερμοκρασίας στην κομποστοποίηση είναι ότι η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες για κάποιο χρονικό διάστημα καταστρέφει πιθανούς παθογόνους οργανισμούς για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά. Πρέπει λοιπόν να ρυθμίζουμε τη θερμοκρασία σε τέτοια επίπεδα ώστε αφ’ ενός να μην παρεμποδίζεται η δραστηριότητα των ωφέλιμων μικροοργανισμών και αφ’ ετέρου να καταστρέφονται αποτελεσματικά οι παθογόνοι μικροοργανισμοί. Μία θερμοκρασία γύρω στους 55 οC που θα διατηρηθεί για τουλάχιστον 3 ημέρες σε όλη τη μάζα του σωρού θεωρείται αρκετή για την καταστροφή των παθογόνων (USEPA, 1993 [1]).
*****************************************************************************
Β) Τσουκνίδα για βιολογικά ραντίσματα και ριζοποτίσματα
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ένα παρεξηγημένο φυτό
Η ανάρτηση αυτή έγινε για να στραφούμε επιτέλους στα βιολογικά ραντίσματα των κηπευτικών μας, αφού και αποτέλεσμα καλό και παραγωγικό θα έχουμε και τα φυτά μας θα είναι πιο εύρρωστα, αλλά θα αποφύγουμε και τα χημικά δηλητήρια που μας πασάρουν για να σκοτώσουμε τους εχθρούς των φυτών μας. Μαζί με αυτά όμως κάθε φορά σκοτώνουμε κι ένα μέρος του εαυτού μας και των παιδιών μας. Θα μιλήσουμε για την ταπεινή τσουκνίδα και για το πως αυτό το "ενοχλητικό" παράσιτο θα μπορέσει να ανέβει στα μάτια σας, εξαιτίας των καταπληκτικών του ιδιοτήτων. Δε θα περίμενα ποτέ πως θα πρόσεχα να μη χαλάσω τις τσουκνίδες στο κτήμα, αλλά ούτε ότι θα μπορούσε να μου δώσει τόση χαρά η συλλογή τους!
Στη φωτογραφία βλέπετε την συγκομιδή του Δεκέμβρη, η οποία βρίσκεται υπό σκιά προς αποξήρανση, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στις ανοιξιάτικες και τις καλοκαιρινές καλλιέργειες μου!
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ Ή ΚΝΙΔΗ.
Η τσουκνίδα είναι πολύτιμο φυτό. Καλυτερεύει το έδαφος, όπου φύεται. Περιέχει ένζυμα, σίδηρο, βιταμίνες, διάφορα άλατα και μυρμηγκικό οξύ, σε αυτό το τελευταίο οφείλεται η φαγούρα που προκαλεί καθώς και το όνομα της,κνίδη.
Η τσουκνίδα ανάλογα με την περιοχή, ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο. Είναι δραστική για τα παρασκευάσματα που θα περιγράψουμε, όταν την κόψουμε λίγο πριν την ανθοφορία ή μόλις αρχίζει η ανθοφορία της. Κόβουμε τα φύλλα και τα στελέχη της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για να την έχουμε και άλλες περιόδους.
Συνιστάται η χρήση 2 ειδών. Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica) και κνίδη η καυστική (Urtica Urens). Εάν δεν βρούμε αυτά τα 2 είδη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την κνίδη τη σφαιροφόρο (Urtica Pilulifera).
1.4 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ
• α) Κρύο έκχυμα 24 ωρών φρέσκιας τσουκνίδας.
Μέσα σε ένα δοχείο (ξύλινο ή πλαστικό) ρίχνουμε ένα μέρος τσουκνίδας φρέσκιας και 10 μέρη νερού. Ανακατεύουμε καλά ώστε η τσουκνίδα να βυθιστεί μέσα στο νερό. Με ζεστό καιρό μπορεί και σε 14 ώρες το παρασκεύασμα να είναι έτοιμο, με κρύο καιρό θέλουμε οπωσδήποτε 24 ώρες, όχι όμως παραπάνω. Μετά το διάστημα αυτό αφού σουρώσουμε το μίγμα που έχουμε κάνει το παίρνουμε αυτούσιο (χωρίς αραίωση) και ραντίζουμε τα φυτά που βρίσκονται στην αρχή της προσβολής από μελίγκρες. Το ίδιο παρασκεύασμα φτιάχνουμε μετά από 5 ή 8 ημέρες και ξαναραντίζουμε τα φυτά. Αυτό επαναλαμβάνεται άλλες 3 ή 5 φορές ανάλογα με την προσβολή. Μετά τα 5 ραντίσματα τα φυτά έχουν ισχυροποιηθεί τόσο που δεν προσβάλλονται πλέον από μελίγκρες.
Προσοχή: Μόλις σουρώσουμε το μίγμα αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το εκχύλισμα αμέσως ή το αργότερο μετά δύο ώρες, αλλιώς χάνει την αποτελεσματικότητα του. Το παρασκεύασμα αυτό γίνεται ακόμα πιο αποτελεσματικό, αν προσθέσουμε μέσα και κάποιο αιθέριο έλαιο, που απωθεί τις μελίγκρες.
Με το πρώτο ψέκασμα οι μελίγκρες θα αρχίσουν να λιγοστεύουν.
1.4 β) Έκχυμα τσουκνίδας 10 – 14 ημερών ως δυναμωτικό.
Με τις ίδιες αναλογίες όπως και προηγουμένως, δηλαδή 10 μέρη νερού 1 μέρος τσουκνίδας, (ΠΑΝΑΓΟΣ 1997) φτιάχνουμε ένα παρασκεύασμα που το αφήνουμε όμως 10 – 14 ημέρες ανακατεύοντας το καθημερινά με ένα ξύλο. Μετά από λίγες ημέρες αρχίζει να αφρίζει και να βγαίνει μια έντονη δυσάρεστη οσμή για αυτό τοποθετούμε το βαρέλι με το παρασκεύασμα σε κάποια άκρη του κήπου και το σκεπάζουμε με ένα καπάκι. Το χειμώνα, αν θέλουμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία, τοποθετούμε το βαρέλι κάπου στον ήλιο, το καλοκαίρι όμως οπωσδήποτε στη σκιά. Αν θέλουμε να μειώσουμε την έντονη δυσάρεστη οσμή, ρίχνουμε μέσα μια χούφτα σκόνης από πετρώματα.
Όταν οι αφροί σταματήσουν μετά 10 ή 14 μέρες, το παρασκεύασμα είναι έτοιμο. Τότε το σουρώνουμε και το διάλυμα αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αμέσως ή το φυλάμε σκεπασμένο σε δροσερό μέρος για μετέπειτα χρήση. Με το μίγμα αυτό ψεκάζουμε τα φυτά αραιώνοντας το με το τριπλάσιο μέχρι πενταπλάσιο νερό. Όσο πιο τρυφερά είναι τα φυτά τόσο μεγαλύτερη αραίωση χρειάζεται.
Το ψέκασμα αυτό δρα ως αναζωογονητικό π.χ. σε φυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί από ξηρασία.. Επίσης, κάνει τα φυτά πιο ανθεκτικά σε τυχόν μελλοντικές προσβολές. Αν έχουμε πολύ από αυτό το διάλυμα, το αραιώνουμε με δεκαπλάσιο νερό και ποτίζουμε τα φυτά στις ρίζες τους, έτσι δίνουμε στο έδαφος και άζωτο.
Υπάρχουν μερικοί βιοκαλλιεργητές που καταφέρνουν να έχουν υγιή φυτά χωρίς κανένα άλλο ράντισμα, εκτός αυτό το δυναμωτικό της τσουκνίδας και αυτό είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουμε. Το παρασκεύασμα αυτό μπορεί να συνδυαστεί για ράντισμα των φυτών και με άλλα παρασκευάσματα.
Γ) ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ
ΑΓΓΟΥΡΙ-CUCUMIS SATIVUS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 120-180 εκ.
ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ-ZEA MAYS
Στις σειρές σε χωράφι: 20-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 75-90 εκ.
ΚΑΡΟΤΟ-DAUCUS CAROTA
Στις σειρές σε χωράφι: 5-7.5 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 40-60 εκ.
ΚΑΡΠΟΥΖΙ-WATER MELON
Στις σειρές σε χωράφι: 90-180 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 150-250 εκ.
ΚΟΛΟΚΥΘΑ-CUCURBITA PEPO
Στις σειρές σε χωράφι: 60-70 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 90-150 εκ.
ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ- BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΚΡΕΜΥΔΙ-ALLIUM CEPA
Στις σειρές σε χωράφι:5-10 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-45
ΛΑΧΑΝΟ/ΜΑΠΑ-BRASSICA OLERACEA/CAPITATA
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΜΑΡΟΥΛΙ-LACTUCA SATIVA
Στις σειρές σε χωράφι: 20-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30 εκ.
ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ-SOLANUM MELONGENA/ESCULENTUM
Στις σειρές σε χωράφι: 45-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΜΠΑΜΙΑ-OKRA/ABELMOSCHUS ESCULENTUS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΜΠΙΖΕΛΙ-PISUM SATIVUM
Στις σειρές σε χωράφι: 5-7,5 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-75 εκ.
ΜΠΡΟΚΟΛΟ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΠΑΝΤΖΑΡΙ/ΤΕΥΤΛΑ-BETA VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 5-10 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 45-60 εκ.
ΠΑΤΑΤΑ-SOLANUM TUBEROSUM
Στις σειρές σε χωράφι: 25-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.
ΠΕΠΟΝΙ-CUCUMIS MELO
Στις σειρές σε χωράφι: 90-180 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 150-250 εκ.
ΠΙΠΕΡΙΑ-CAPSICUM ANNUM
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-75 εκ.
ΣΚΟΡΔΟ-ALLIUM SATIVUM
Στις σειρές σε χωράφι:10-20 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-40 εκ.
ΣΠΑΝΑΚΙ-SPINACIA OLERACEA
Στις σειρές σε χωράφι:7,5-15 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-45 εκ.
ΤΟΜΑΤΑ-LYCOPERSICON ESCUTENTUM
Στις σειρές σε χωράφι: 60-90 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 90-120 εκ.
ΦΑΣΟΛΙΑ ΑΝΑΡΡΙΧΩΜΕΝΑ-PHASEOLUS VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 10-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ
ΦΑΣΟΛΙΑ ΘΑΜΝΟΙ-PHASEOLUS VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 5-10 εκ.
************************************************************************
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ
Διερχόμεθα καιρούς χαλεπούς. Έχω την αίσθηση πως η πείνα θα επιτεθεί απότομα και θα βρει πολύ κόσμο απροετοίμαστο. Εύχομαι φυσικά, μετά από κάποια χρόνια να διαβάζουν αυτές τις αράδες κάποιοι και να χαμογελάνε ειρωνικά, επειδή τίποτα άσχημο δε θα έχει συμβεί.
Το 2008 οι 20 ισχυρότερες οικονομικά δυνάμεις του πλανήτη, πήραν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Όμως αυτό που πολλοί αποκαλούν παγκόσμια τάξη πραγμάτων, δείχνει να αλλάζει καθημερινά και τα πράγματα να παίρνουν απότομες στροφές, με στόχο την εξαθλίωση των μεσαίων και των πιο αδύναμων κοινωνικά ομάδων (οι οποίες αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού) και να ενισχύεται η θέση των ισχυρότερων.
Ακόμα και η διατροφή του λαού κατευθύνεται από παγκόσμια κέντρα. Τροφές μεγαλωμένες με «παρά φύσει» τρόπους καταλήγουν στα πιάτα μας καθημερινά και τα νοσοκομεία γεμίζουν από ασθενείς που νοσούν από την επάρατο, αδυνατώντας να αποδείξουν την πηγή του κακού. Τα markets δέχονται από τους παραγωγούς μόνο τα ομοιόμορφα καλογυαλισμένα φρούτα, χωρίς τα σημάδια που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν. Οι παραγωγοί με τη σειρά τους δηλητηριάζουν τις σοδειές τους με πανίσχυρα φάρμακα και μαζί μ΄ αυτές δηλητηριάζουν τους καταναλωτές, αλλά και τη μάνα γη, η οποία για να αποδώσει ίδια σοδειά τον επόμενο χρόνο, θα χρειαστεί περισσότερη ποσότητα φαρμάκων.
Φταίμε. Μη πει κανείς πως δε φταίμε κι εμείς. Είτε αυτοί είναι οι γονείς μας, είτε οι παππούδες μας, είτε εμείς οι ίδιοι. Εγκαταλείψαμε την ύπαιθρο και μαζευτήκαμε στην πόλη αναζητώντας μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή. Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια συλλογιστική βάση κι ας αναρωτηθούμε. Ποιο είναι το καλύτερο, ποια είναι η ποιότητα; Τα καυσαέρια της Αθήνας, Θεσσαλονίκης , Πάτρας; Το άγχος της καθημερινότητας για το μεροκάματο του τρόμου; Οι γρήγοροι ρυθμοί; Τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να προλάβουμε κάτι που πραγματικά δε ξέρουμε! Το πράγμα βέβαια άρχισε να γιγαντώνεται από το 2009 και μετά, αλλά ο κόσμος αντέδρασε μηδενικά ή ελάχιστα. Περιμένουμε κάθε μέρα το επόμενο χαράτσι, την επόμενη απόλυση, την επόμενη βλαπτική μεταβολή σ΄ αυτό που μάθαμε να ονομάζουμε ποιότητα ζωής. Με την απάθεια μας όμως, το μόνο που κάνουμε είναι να ενισχύουμε τις βλέψεις των ολίγων, που μας θέλουν ταπεινούς υπηρέτες των ανεπτυγμένων, παρέχοντας πάμφθηνες υπηρεσίες και αγαθά, μη μπορώντας να απολαύσουμε τη χώρα μας, ίσως την πιο όμορφη χώρα σ΄ αυτό τον πλανήτη, αλλά και την πιο άτυχη συνάμα.
Αντίδραση. Τώρα. Το δυσκολότερο κομμάτι είναι η απόφαση. Ας αφήσουμε την πόλη. Ας στραφούμε στο χωριό. Όσοι από εμάς έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Σίγουρα είμαστε πολλοί. Για όσους δεν έχουν, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα όταν αποκεντρωθεί η πόλη. Πόσο δύσκολα θα είναι στην αρχή; Σίγουρα θα είναι. Μπορείς όμως να το κάνεις σταδιακά. Βήμα – βήμα. Προετοίμασε τη γη. Φτιάξε υποδομή για νερό. Κλάδεψε τα δέντρα. Το στάβλο για τα ζώα, μια αποθήκη για τις σοδειές σου, το σπιτάκι να έχει τα βασικά. Κάνε επαφές με τους γείτονές σου. Ο Θεός κι ο γείτονας λέγανε παλιά. Θα τον βοηθήσεις και θα σε βοηθήσει. Απόκτησε αυτάρκεια.
Οι γέροι θα είναι οι μεγαλύτεροι σύμβουλοι στα της υπαίθρου. Μπορούν και θέλουν να προσφέρουν με τη γνώση τους. Για τα παιδιά μην ανησυχείτε. Είναι ευπροσάρμοστα, αρκεί να τους δώσετε να καταλάβουν πως αυτό πρέπει να γίνει.
Ακόμα και στην ακραία περίπτωση που δεν θα υπάρχουν χρήματα, ή αυτά δεν θα έχουν καμία δύναμη, τα αγαθά του αγροκτήματός σας, θα αποτελούν εξαιρετικά ανταλλακτικά μέσα για να συμπληρώνουν τις ελλείψεις τους δικού σας σπιτικού.
Κάποια στιγμή που θα έχουν μπει τα πράγματα σε μια σειρά, θα καταλάβετε και τη διαφορά της ποιότητας ζωής. Του καθαρού αέρα, της γνήσιας καθαρής νόστιμης τροφής, αλλά και της ανθρώπινης επαφής που χάθηκε τώρα πια. Παλιά υπήρχαν χίλιοι λόγοι για να σμίγουν στα σπίτια τους οι άνθρωποι για να χαίρονται τις χαρές τους και να συμμερίζονται τη λύπη αυτών που το χρειάζονταν. Σήμερα όχι. Η επιστροφή στην ύπαιθρο θα μας χαρίσει χρόνια ζωής, θα μας βοηθήσει να επιβιώσουμε από τα κακά που μάλλον σύντομα θα ταλαιπωρήσουν πολύ κόσμο, αλλά το σπουδαιότερο είναι πως θα ξαναγίνουμε άνθρωποι.
Δε θέλω να περιμένω μια καλή νεράιδα, που μπορεί να μην εμφανιστεί ποτέ. Θέλω να αντιδράσω μόνος μου. Σήμερα. Τώρα.
Κι αν αποτύχω, θα μπορώ να περηφανεύομαι τουλάχιστον πως προσπάθησα……..
***********************************************************************
ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ (ΤΣΑΙ) ΚΟΜΠΟΣΤΑΣ
To Τσάι κομπόστας είναι ένα υγρό λίπασμα κατάλληλο για τα λαχανικά μας, τα λουλούδια, τα φυτά εσωτερικού χώρου και τα δέντρα μας.
To τσάι κομπόστας είναι στην πραγματικότητα, μια τρανή επιβράβευση για τους κηπουρούς που επανειλημμένα προσπαθούν για την υψηλότερη ποιότητα και ανάπτυξη των λαχανικών τους. Με πολύ απλά λόγια, είναι ένα οργανικό υγρό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, καλά ισορροπημένο, που έχει σαν ρόλο την αντικατάσταση των πανάκριβων και όχι πάντα αποτελεσματικών χημικών λιπασμάτων.
Ο τρόπος παρασκευής
Το ζητούμενο στην προσπάθειά μας είναι να οξυγονώνεται το μίγμα μας καθ όλη τη διάρκεια της παρασκευής του (η οποία διαρκεί 2-3 ημέρες). Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τις φυσαλίδες στα ενυδρεία. Αυτές δεν είναι για εφέ, αλλά για την οξυγόνωση του νερού. Μια τέτοια συσκευή θα χρειαστούμε και θα την προμηθευτούμε από κάποιο pet shop σε τιμές που κυμαίνονται στα 20 – 30 €. Θα πρέπει να σιγουρευτούμε πως η συσκευή είναι ικανή να στέλνει αέρα σε τρία σωληνάκια παροχής. Μη τσιγκουνευτεί κανείς μας 10 € παραπάνω, προκειμένου να αγοράσει μια ισχυρότερη συσκευή, αφού θα βρει πολλές χρήσεις στην κηπουρική μας, παρασκευάζοντας διάφορα εκχυλίσματα, αλλά θα μπορέσετε να πειραματιστείτε και με μικρές υδροπονικές καλλιέργειες και πειραματισμούς. Θα πούμε κάποια στιγμή και γι αυτές.
***********************************************************************
ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ (ΤΣΑΙ) ΚΟΜΠΟΣΤΑΣ
Φτιάχνω εκχύλισμα (τσάι) κομπόστας
Θα ήθελα να τονίσω στους αναγνώστες μας πως το τσάι κομπόστας δεν είναι δική μου ανακάλυψη. Πρόκειται για μια ιστορία τόσο παλιά ίσως όσο και η γεωργία. Οι πρόγονοί μας κατά την περίοδο ανάπτυξης των καλλιεργειών τους ελευθέρωναν προς τις αυλακιές ολόκληρες στέρνες νερού με κομποστοποιημένη κοπριά. Φυσικά όσοι από εμάς είναι λίγο ανήσυχοι και παρατηρητικοί καταφέρνουν και βελτιώνουν μέρα με τη μέρα τη μέθοδο παρασκευής και κάποιοι καταλήγουν σε μια δική τους φόρμουλα που ίσως είναι ιδανική για το δικό τους έδαφος ή για το δικό τους μικροκλίμα και καλλιέργειες. Συμβουλή μου είναι να δοκιμάζετε μέχρι να μείνετε απόλυτα ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
To Τσάι κομπόστας είναι ένα υγρό λίπασμα κατάλληλο για τα λαχανικά μας, τα λουλούδια, τα φυτά εσωτερικού χώρου και τα δέντρα μας.
 |
| Οι φυσσαλίδες κρατούν το εκχύλισμα ζωντανό |
To τσάι κομπόστας είναι στην πραγματικότητα, μια τρανή επιβράβευση για τους κηπουρούς που επανειλημμένα προσπαθούν για την υψηλότερη ποιότητα και ανάπτυξη των λαχανικών τους. Με πολύ απλά λόγια, είναι ένα οργανικό υγρό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, καλά ισορροπημένο, που έχει σαν ρόλο την αντικατάσταση των πανάκριβων και όχι πάντα αποτελεσματικών χημικών λιπασμάτων.
Το υπέροχο για το τσάι κομπόστας είναι ότι μπορεί να γίνει στο σπίτι από τη δική σας κομπόστα. Η μόνη απαίτηση είναι να είναι ώριμη η κομπόστα σας, λεπτής υφής και το άρωμα της να μοιάζει με εκείνο της μυρωδιάς που αναδύει ένα πλούσιο έδαφος σε ένα δάσος.
Πριν σας παρουσιάσω όμως τον τρόπο παρασκευής, θα ήθελα να πω δυο λόγια για τα υλικά που παρασκευάζω τη δική μου κομπόστα.Αρχικά επιθυμώ η κομπόστα μου να προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία οργανικών υλικών. Όσον αφορά τα πράσινα υλικά και εφόσον επιθυμώ μια καλή περιεκτικότητα σε άζωτο, δίνω μεγάλη προσοχή στη συλλογή της πρώτης σοδιάς χλωρού τριφυλλιού. Αυτή η πρώτη σοδειά περιέχει όλα τα πλούσια συστατικά και μας δίνει πραγματικό άζωτο. Οι επόμενες σοδειές να ξέρετε πως είναι απλά πράσινα υλικά για το σωρό μας. Προσωπικά μαζεύω τα φύκια που ξεβράζει το χειμώνα η θάλασσα και προσθέτω ένα όγκο φυκιών στο σωρό μου γύρω στο 30 – 35% του συνολικού όγκου.
Τα φύκια περιέχουν ιχνοστοιχεία που δεν τα βρίσκουμε στα συμβατικά υλικά κομποστοποίησης. Είμαι σίγουρος πως γνωρίζετε πως ήδη υπάρχει εταιρεία που κομποστοποιεί τα φύκια που ξεβράζονται στις Μεσσηνιακές ακτές και πουλάει το λίπασμα αρκετά ακριβά. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απλώσετε σε μια ανοιχτωσιά τα φύκια που έχετε συλλέξει και να τα ξεπλύνετε πολύ καλά από το αλάτι της θάλασσας. Η διαδικασία της αποσύνθεσης των φυκιών είναι πολύ αργή, αλλά μη σας πειράζει όταν βλέπετε κάποια από τα φύκια του σωρού σας να μην έχουν κομποστοποιηθεί. Επίσης όταν χρησιμοποιείτε τη στρωμνή με τα περιττώματα των πουλερικών βεβαιωθείτε πως είναι καλά ψημένα και η τελική μυρωδιά του σωρού σας είναι ευχάριστη. Αν μυρίζει άσχημα μη μπείτε στη διαδικασία παρασκευής τσαγιού.
Τα φύκια περιέχουν ιχνοστοιχεία που δεν τα βρίσκουμε στα συμβατικά υλικά κομποστοποίησης. Είμαι σίγουρος πως γνωρίζετε πως ήδη υπάρχει εταιρεία που κομποστοποιεί τα φύκια που ξεβράζονται στις Μεσσηνιακές ακτές και πουλάει το λίπασμα αρκετά ακριβά. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απλώσετε σε μια ανοιχτωσιά τα φύκια που έχετε συλλέξει και να τα ξεπλύνετε πολύ καλά από το αλάτι της θάλασσας. Η διαδικασία της αποσύνθεσης των φυκιών είναι πολύ αργή, αλλά μη σας πειράζει όταν βλέπετε κάποια από τα φύκια του σωρού σας να μην έχουν κομποστοποιηθεί. Επίσης όταν χρησιμοποιείτε τη στρωμνή με τα περιττώματα των πουλερικών βεβαιωθείτε πως είναι καλά ψημένα και η τελική μυρωδιά του σωρού σας είναι ευχάριστη. Αν μυρίζει άσχημα μη μπείτε στη διαδικασία παρασκευής τσαγιού.
- Αυξάνει την ανάπτυξη των φυτών
Είναι ασφυκτικά γεμάτο με θρεπτικές ουσίες και μέταλλα που δίνουν πράσινα φύλλα, μεγαλύτερα και λαμπρότερα άνθη, και αυξημένο μέγεθος λαχανικών. - Παρέχει θρεπτικά συστατικά για τα φυτά και το έδαφος
Εφόσον μιλάμε για κάποιο υγρό λίπασμα είναι σαφές πως η δράση του είναι ταχύτατη και οι θρεπτικές ουσίες του απορροφώνται άμεσα από τα φυτά μέσω των φύλλων τους ή μέσω του εδάφους. Όταν χρησιμοποιείται ως σπρέι ψεκασμού του φυλλώματος δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ανάπτυξη παθογόνων οργανισμών που μολύνουν το φυτό. Τα λαχανικά θα υποφέρουν ελάχιστα ή και καθόλου από σήψη, μούχλα, μύκητες ή μαρασμό. - Παρέχει ωφέλιμους οργανισμούς
Οι ζωντανοί μικροοργανισμοί ενισχύουν το χώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα των φυτών. Η ανάπτυξη των ευεργετικών μικροοργανισμών θα διευκολύνουν τη καλύτερη απορρόφηση των απαραίτητων συστατικών που χρειάζεται για να θραφεί το φυτό, μέσω ενός υγιούς ριζικού συστήματος. - Βοηθά να καταστείλει ασθένειες
Μια υγιής ισορροπία δημιουργείται μεταξύ του εδάφους και των φυτών, αυξάνοντας τη δυνατότητα να αποκρούσει παράσιτα, ασθένειες, μύκητες και λοιπούς κινδύνους. - Αντικαθιστά τα τοξικά χημικά παρασκευάσματα στον κήπο
Ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι πως αντικαθιστά τα χημικά λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα και τα μυκητοκτόνα. Και ποτέ δεν θα κάψει τα φύλλα ή τις ρίζες του φυτού. - Δείχνουμε σεβασμό στη φύση
Το τσάι κομπόστας είναι απλά ένας άλλος τρόπος για να δείχνουμε τον σεβασμό μας στον δικό μας κήπο και στη μάνα γη γενικότερα. Μας επιτρέπει να μην είμαστε καταναλωτές επιβλαβών προϊόντων, αλλά να αισθανόμαστε περισσότερο σαν κηπουροί που προσπαθούν για το καλύτερο.
Ο τρόπος παρασκευής
Το ζητούμενο στην προσπάθειά μας είναι να οξυγονώνεται το μίγμα μας καθ όλη τη διάρκεια της παρασκευής του (η οποία διαρκεί 2-3 ημέρες). Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει τις φυσαλίδες στα ενυδρεία. Αυτές δεν είναι για εφέ, αλλά για την οξυγόνωση του νερού. Μια τέτοια συσκευή θα χρειαστούμε και θα την προμηθευτούμε από κάποιο pet shop σε τιμές που κυμαίνονται στα 20 – 30 €. Θα πρέπει να σιγουρευτούμε πως η συσκευή είναι ικανή να στέλνει αέρα σε τρία σωληνάκια παροχής. Μη τσιγκουνευτεί κανείς μας 10 € παραπάνω, προκειμένου να αγοράσει μια ισχυρότερη συσκευή, αφού θα βρει πολλές χρήσεις στην κηπουρική μας, παρασκευάζοντας διάφορα εκχυλίσματα, αλλά θα μπορέσετε να πειραματιστείτε και με μικρές υδροπονικές καλλιέργειες και πειραματισμούς. Θα πούμε κάποια στιγμή και γι αυτές.
 |
| Η συσκευή σε λειτουργία |
Από το ίδιο το κατάστημα θα ζητήσουμε να μας δώσουν κι ένα διακλαδωτή 2-3 θέσεων. Δηλαδή η παροχή του οξυγόνου να γίνεται από 2-3 σημεία κι όχι από ένα. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη παροχή οξυγόνου και φυσικά στην καλύτερη ζύμωση του τσαγιού. Για τις άκρες των σωλήνων θα χρησιμοποιήσουμε πρόλιθους για χοντρές φυσαλίδες γιατί με αυτό τον τρόπο γίνεται καλύτερη ανατάραξη του μίγματος.
 |
| Μία συσκευή παροχής αέρα κι ένα ποτήρι τελικού προϊόντος |
Το πρώτο βήμα είναι τοποθετήσουμε τα τρία σωληνάκια παροχής αέρα στον πάτο του δοχείου. Επειδή θέλουμε η παροχή του αέρα να γίνεται από τον πυθμένα στην επιφάνεια, δέστε κάποιες πετρούλες κοντά στους πορόλιθους για να παραμένουν τα σωληνάκια βυθισμένα.
Γεμίστε το δοχείο που προορίζεται για τσάι κομπόστας κατά το 1/3 με ώριμη κομπόστα.Μπορείτε είτε να τη βάλετε σε μια σίτα είτε χύμα.
 |
| Τοποθέτηση της κομπόστας σε δίχτυ |
Συμπληρώστε με νερό τα υπόλοιπα 2/3 του δοχείου. Μη βάλετε χλωριωμένο νερό γιατί το αποτέλεσμα δε θα είναι το αναμενόμενο. Βάλτε νερό πηγαδιού ή ζητήστε από κάποιο γείτονα.
Ενεργοποιήστε τη συσκευή παροχής αέρα.
Προσθέστε μια κουταλιά της σούπας μελάσα στα 10lt μίγματος. Αυτή είναι απαραίτητη για θρέψη των ευεργετικών μικροοργανισμών που αναμένουμε από το μίγμα αυτό. Προσπαθείτε να την προμηθευτείτε από κατάστημα βιολογικών προϊόντων. Εαν γνωρίζετε πως το χώμα που φυτέψατε υποφέρει από έλλειψη ασβεστίου, προσθέστε και μια κουταλιά της σούπας ασβέστιο (βιολογικό) σε υγρή μορφή. Ειδικά αυτοί που παραπονιούνται για ξηρή σήψη στις ντομάτες τους,(πρόκειται για τις μεγάλες μαύρες κηλίδες στην κάτω μεριά των ντοματών,. θα πρέπει να το προσθέσουν όπωσδήποτε.
 |
| Η μελάσα θα θρέψει τους μικροοργανισμούς |
Η συσκευή παροχής αέρα θα πρέπει να λειτουργεί για 2-3 ημέρες. Κατά τη διάρκεια της παρασκευής του τσαγιού, καλό θα ήταν να ανακατεύουμε το μίγμα με κάποιο ξύλο και να αλλάζουμε τη θέση των παροχών στον πυθμένα του δοχείου.
Τέλος κλείνουμε την παροχή αέρα και σουρώνουμε το υγρό από το δοχείο. Αυτό μπορεί να γίνει με μια σίτα κουνουπιών ή ακόμα με ένα παλιό πουκάμισο ή σεντόνι.
Μυρίζουμε το τσάι κι αν η οσμή του είναι ευχάριστη μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αραιώνουμε το υγρό που θα προκύψει από το σούρωμα με νερό επίσης μη χλωριωμένο σε αναλογία 10 μέρη νερού προς ένα μέρος τσαγιού. Όσο μεγαλώνουν τα φυτά μας η αναλογία μπορεί να γίνεται μικρότερη. Δηλαδή 7/1 , 5/1 κ.λ.π.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μέσα στην επόμενη ώρα από τη στιγμή που θα σταματήσουμε την παροχή του αέρα. Στην περίπτωση που έχει άσχημη μυρωδιά ΔΕΝ θα το χρησιμοποιήσουμε. Ή θα ξαναρίξουμε στο σωρό της κομπόστας το μίγμα, ή θα δοκιμάσουμε πάλι παρατείνοντας τη διαδικασία για 2-3 μέρες ακόμα.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μέσα στην επόμενη ώρα από τη στιγμή που θα σταματήσουμε την παροχή του αέρα. Στην περίπτωση που έχει άσχημη μυρωδιά ΔΕΝ θα το χρησιμοποιήσουμε. Ή θα ξαναρίξουμε στο σωρό της κομπόστας το μίγμα, ή θα δοκιμάσουμε πάλι παρατείνοντας τη διαδικασία για 2-3 μέρες ακόμα.
Ένα νεροπότηρο για κάθε μικρό φυτό είναι υπεραρκετό. Μπορείτε με το μισό ποτήρι να ψεκάσετε το φυτό και με το υπόλοιπο να ριζοποτίσετε.
Ένα από τα πειράματά μου:
Φύτεψα τρία ίδια κρεμμυδάκια την ίδια μέρα σε διαφορετικές γλάστρες. Σημείωνα τις μετρήσεις και τα μακροσκοπικά αποτελέσματα μια φορά τη βδομάδα επί 3 μήνες. Το ένα σε φυσικό χώμα με σκοπό μόνο να ποτίζεται, το άλλο θα εμπλουτιζόταν με χημικό λίπασμα και ραντίσματα σε περίπτωση ανάγκης και το τρίτο φυτεύτηκε στην κομπόστα με σκοπό να εμπλουτίζεται με το εκχύλισμα μια φορά την εβδομάδα.
Δε θέλω να σας κουράσω παρουσιάζοντας ολόκληρο το ημερολόγιο με τις παρατηρήσεις κατά εβδομάδα, σας δείχνω μόνο τη διαφορά ανάπτυξης του ριζικού συστήματος και την ανάπτυξη του ταϊσμένου φυτού με τσάι. Τα άλλα δύο μοιάζουν με νάνους μπροστά του. Τους βολβούς κατά την ωρίμανση τους αφήνω στη φαντασία σας. Για να σας βοηθήσω λίγο 5 βολβούς ώριμων κρεμμυδιών που ζύγισα και χάρισα σ΄αυτόν που μου προμήθευσε το κροκάρι άγγιζαν τα 3 κιλά. Ο προμηθευτής κροκαριού φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν πίστευε πως πρόκειται για κρεμμύδια δικού του σπόρου αφού μου είπε χαρακτηριστικά "Κώστα αυτά τα κρομμύδια με φουλ λίπανση και ποτίσματα δε περνάνε βία τα 300 γραμμάρια" ....
Ένα από τα πειράματά μου:
Φύτεψα τρία ίδια κρεμμυδάκια την ίδια μέρα σε διαφορετικές γλάστρες. Σημείωνα τις μετρήσεις και τα μακροσκοπικά αποτελέσματα μια φορά τη βδομάδα επί 3 μήνες. Το ένα σε φυσικό χώμα με σκοπό μόνο να ποτίζεται, το άλλο θα εμπλουτιζόταν με χημικό λίπασμα και ραντίσματα σε περίπτωση ανάγκης και το τρίτο φυτεύτηκε στην κομπόστα με σκοπό να εμπλουτίζεται με το εκχύλισμα μια φορά την εβδομάδα.
Δε θέλω να σας κουράσω παρουσιάζοντας ολόκληρο το ημερολόγιο με τις παρατηρήσεις κατά εβδομάδα, σας δείχνω μόνο τη διαφορά ανάπτυξης του ριζικού συστήματος και την ανάπτυξη του ταϊσμένου φυτού με τσάι. Τα άλλα δύο μοιάζουν με νάνους μπροστά του. Τους βολβούς κατά την ωρίμανση τους αφήνω στη φαντασία σας. Για να σας βοηθήσω λίγο 5 βολβούς ώριμων κρεμμυδιών που ζύγισα και χάρισα σ΄αυτόν που μου προμήθευσε το κροκάρι άγγιζαν τα 3 κιλά. Ο προμηθευτής κροκαριού φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν πίστευε πως πρόκειται για κρεμμύδια δικού του σπόρου αφού μου είπε χαρακτηριστικά "Κώστα αυτά τα κρομμύδια με φουλ λίπανση και ποτίσματα δε περνάνε βία τα 300 γραμμάρια" ....
 |
| Το μεσαίο ταίστηκε με τσάι κομπόστας |
 |
| Η διαφορά του μεσαίου ριζικού συστήματος είναι εμφανής |
Οι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί πιο επιστημονικά με την παρασκευή του τσαγιού κομπόστας (Αμερικανοί) επιμένουν πως ένα ριζοπότισμα κάθε 2 εβδομάδες είναι αρκετό. Από τα προσωπικά πειράματα είδα πως τα ποτίσματα μια φορά την εβδομάδα δίνουν εκπληκτικά αποτελέσματα. Επίσης ο εμπλουτισμός κατά το 1/20 του μίγματος με ώριμο τσουκνιδόζουμο δίνει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Το εκχύλισμα τσουκνίδας θα το προσθέσετε αφού ετοιμαστεί το τσάι κομπόστας και θα το βάλουμε μόνο εφόσον πιστεύουμε πως χρειαζόμαστε παραπάνω άζωτο. Φυσικά το τεστ όσφρησης να έχει γίνει πριν προσθέσουμε το τσουκνιδόζουμο, αφού ως γνωστό αυτό βρωμάει σαν την ίδια την κόλαση!
Θα ήθελα να αναφέρω στους αναγνώστες μας πως σήμερα, επειδή οι επιστημονικές έρευνες σε ότι αφορά την παρασκευή και τα ευεργετήματα του τσαγιού κομπόστας είναι σε σπαργανικά στάδια, ή αν θέλετε βρίσκονται σε εξέλιξη, τα προσφερόμενα στοιχεία είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπίσημα. Όμως αυτό που έχω δει εγώ στα φυντάνια μου, στο τελικό βάρος των καρπών των κηπευτικών μου, αλλά και στην γεύση των καρπών, μου δίνει τη σιγουριά και την αισιοδοξία πως αξίζει πραγματικά τον κόπο να ασχοληθεί κάποιος με το αντικείμενο. Ίσως να χάσετε λίγο από το χρόνο σας, ίσως να χάσετε και κάποια φυτά στην αρχή, αλλά αν επιμείνετε θα αποζημιωθείτε για όλα αυτά με το παραπάνω.
*********************************************************************************
Η φυσική καλλιέργεια με φωτογραφίες (Παναγιώτης Μανίκης)
**************************************************************
Λόγια του μπαξέ
Δε ξέρω για σας φίλες και φίλοι, αλλά για μένα η ασχολία με τη βιολογική καλλιέργεια είναι κάτι παραπάνω από ασχολία. Είναι τρόπος ζωής. Τρόπος διαφυγής από την ανούσια καθημερινότητα, τρόπος για να δοκιμάζω τις αντοχές μου γυμναζόμενος παράλληλα, αλλά και ο καλύτερος τρόπος να θρέφω εμένα και την οικογένειά μου υγιεινά.
Είναι η ευκαιρία που σου δίνει ένα κομμάτι γης, να ζήσεις για λίγο «φυσικά». Την ευκαιρία αυτή ή την παίρνεις και την εκμεταλλεύεσαι ή την αγνοείς και ζεις με αυτό που εσύ θεωρείς φυσικό.
Η προσπάθεια να καλλιεργήσεις ένα χώρο χωρίς χημικά βοηθήματα είναι μεγάλη και δύσκολη. Είναι στιγμές που βλέπω κάποιες ντοματούλες αυτή την εποχή να παρουσιάζουν μαύρη σήψη κορυφής και αναλογίζομαι αν ο χρόνος που έχω αφιερώσει για το μεγάλωμά τους κι ο αγώνας ενάντια σε κάθε ζούδι με πατροπαράδοτες τεχνικές μέχρι τη στιγμή αυτή άξιζε ή όχι τον κόπο.
Τελικά πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο κόπος αξίζει. Αυτό που παίρνω τελικά από τον μπαξέ μου, φαντάζει στα μάτια μου και «πολύ» και «εξαιρετικό». Είναι το τελικό προϊόν από τη δύσκολη ανάθρεψη ενός τόσο δα μικρού παραδοσιακού σπόρου που κατάφερε κι έγινε κοτζάμ φυτό φορτωμένο με καρπούς. Είναι η σκέψη πως με τη δική μου τακτική φροντίδα επιβιώνουν τα φυτά. Ζουν αποδίδουν και μαραίνονται φυσιολογικά. Είναι η σκέψη πως και φέτος το μοίρασμα της όποιας σοδειάς μου με τους φίλους, μου δίνει όπως πάντα ανείπωτη χαρά.
Κάθε δεύτερη μέρα που καταφέρνω να πηγαίνω στο κτήμα φανερώνονται μικρά θάματα στα μάτια μου. Το κολοκύθι που ξεμύτισε προχτές, σήμερα είναι έτοιμο για το τηγάνι και τ’ αγγουράκια το ίδιο. Ένα καλαμπόκι που μου χάρισε πέρσι ο Θόδωρος, φέτος μου ανταπόδωσε ένα φόρτωμα καρπό. Οι φασολιές που σκαρφάλωσαν απάνω τους έδωσαν και δίνουν φασολάκια για πολλές μαγεριές.
Πόσο θαυμάζω όλους αυτούς που προσπαθούν σε μια βεράντα ή σε μια μικρή ταράτσα! Μου δίνουν το κουράγιο για να συνεχίζω την επαφή μου με τη μάνα γη και να τη φροντίζω. Τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και τους εύχομαι να συνεχίσουν να το κάνουν με όλες τους τις δυνάμεις.
Προχτές μετά το πότισμα στο τέλος της μέρας έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί χαϊδεύοντας τις πρώτες μικρές πιπεριές και να επαινεί τα μικρά πιπεράκια που ξεπρόβαλλαν. Δεν ξέρω πόσο σοβαρό μπορεί να είναι. Ξέρω μοναχά πως ο μπαξές μου δίνει μια αίσθηση πληρότητας που δύσκολα μου χαρίζουν οι υπόλοιπες δραστηριότητές μου. Ξέρω ακόμα πως όσο φέρομαι «λογικά» η γη δε θα με πουλήσει ποτέ. Της δίνω λίγα και μου επιστρέφει πολλά.
Φεύγοντας από το κτήμα αφήνοντας τα ζώα και το μπαξέ φροντισμένα, γυρνώντας για την πόλη, πάντα με πιάνει αυτή η μελαγχολία. Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως μεθαύριο πάλι θα είμαι εκεί. Κι αυτό το λιόγερμα ρε παιδιά….. Αυτό το λιόγερμα.... Λες κι ο ήλιος μας μίλαγε. Σα να έλεγε πως εγώ εδώ θα είμαι και θα περιμένω, μέχρι να έρθετε μόνιμα στον τόπο που τα θάματα είναι καθημερινά. Εκεί που τα αυθόρμητα λόγια που βγαίνουν στο μπαξέ έχουν αξία ανεκτίμητη. Εκεί που τα λόγια του μπαξέ μιλάνε για την αληθινή ζωή…..
Περιεχόμενα σελίδας
Το δικό μας σπορείο λαχανικών
Αφού
ξεπροβάλλουν τα πρώτα φυτάκια, ανοίγουμε μερικές τρύπες στο πλαστικό
για τον αερισμό του σπορείου. Είναι αναγκαίο για την σωστή τους ανάπτυξη
και για τη διακοπή ανάπτυξης των βρύων τα οποία στην ουσία δεν
επιτρέπουν στα φυτά να αναπνέουν.
Τέλος κάνουμε ένα φρεζάρισμα για να γίνει το χώμα όσο
το δυνατό πιο λεπτόκοκκο για να δουλεύεται εύκολα με τα φυτευτικά μας
εργαλεία.
Μπορούμε να αποφασίσουμε τον τρόπο που θα στήσουμε
τον κήπο των λαχανικών μας, σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε τόπου σε
νερό, ήλιο και φροντίδα. Θα πρέπει να παρατηρήσουμε την κλίση που έχει
τυχόν το έδαφος και στο κατηφορικό μέρος να φυτέψουμε τα λαχανικά που
έχουν μεγαλύτερη ανάγκη νερού, όπως είναι οι κολοκυθιές και οι αγγουριές
μας. Ο κλασσικός τρόπος πάντως, είναι αυτός που ακολουθώ εγώ και είναι
το φύτεμα σε σειρές. Και εξηγώ :
Καλό είναι να μη το παρακάνουμε με τις ποσότητες του
νερού. Το χώμα πρέπει τις περισσότερες ώρες της ημέρας να είναι απλά
νωπό. Όχι λασπωμένο. Ιδανικό είναι να μη ποτίζουμε με νερό βρύσης που
είναι χλωριωμένο, αλλά με το νερό μιας γεώτρησης. Είναι πολύ πιο
οικονομικό, και πολύ οικολογικότερο. Βέβαια αν δεν έχουμε αυτή τη
δυνατότητα, ποτίζουμε με αυτό ακριβώς που διαθέτουμε.
Όταν
τα φυτά αρχίσουν και αναπτύσσονται θα πρέπει να τα βοηθήσουμε με το
δέσιμο των κορμών τους σε καλάμια. Όχι όμως πολύ σφιχτά, για να μη
εμποδιστούν όταν οι κορμοί τους αρχίσουν να χοντραίνουν. Ειδικά για τις
ντοματιές και τις αγγουριές η υποστήριξη είναι απαραίτητη, αφού σε
κάποιες περιπτώσεις ένα φυτό μπορεί να φιλοξενεί επάνω του μέχρι και 5
κιλά ντομάτες!
Καλό είναι να ξεκινήσει κάποιος με έτοιμα φυντάνια
που θα προμηθευτεί από κάποιο φυτώριο εμπιστοσύνης του. Προτιμήστε
ντόπιες ποικιλίες που είναι δοκιμασμένες και περιηγηθείτε στο net για πληροφορίες σχετικά με το κάθε είδος φυτείας. Για καλοκαιρινά προτιμήστε ντοματιές, κολοκυθιές, πιπεριές, μελιτζάνες, φασολιές, κρεμμυδάκια. Για τις φυτείες χειμερινής συλλογής οι οποίες θα φυτευτούν γύρω στο 15Αύγουστο προτιμήστε τα μαρούλια, παντζάρια, κουνουπίδια, λάχανα, πατάτες.
ΦΥΤΕΜΑ ΠΑΤΑΤΑΣ (SPUNTA)
Φέτος θα προσέξω ιδιαίτερα τα ποτίσματα, γιατί πέρυσι
το παράκανα και μεγάλο μέρος της παραγωγής μου καταστράφηκε. Τα χώματα
πρέπει να είναι νοτισμένα έως ξερά. Οι αυλακιές να μη πλημμυρίζουν με τα
νερά, γιατί είναι πηγή πολλών ασθενειών.
Έψαξα αρκετά και βρήκα φυράματα βιολογικών καλλιεργειών, αφού τα βιομηχανοποιημένα περιέχουν προσμίξεις ταχείας ανάπτυξης και δε ξέρω τι άλλο.
Κι εδώ είναι μια κατασκευούλα για να γεννάνε οι κότες. Γιατί χρειάζεται? Με τα πλαστικά καφάσια κάποιες κότες πηδούσαν άτσαλα μέσα προκειμένου να γεννήσουν και έσπαζαν τα αυγά. Σπασμένα αυγά σημαίνει κίνδυνος να συνηθίσουν την ωραία γεύση τους και να τα σπάζουν στο μέλλον μόνες τους. Με την κατασκευή αυτή των 4 χωρισμάτων, μπαίνουν μέσα μια μια ευλαβικά κάθονται στο πλούσιο άχυρο, γεννάνε το αυγό τους και όλα καλά. Να το κάνετε απαραιτήτως για να γλυτώσετε από πολλά.
**************************************************************
27/06/2012
Γελάσαμε σήμερα με τη ψυχή μας! Μέσα στα κανονικά αυγά βρήκαμε κι ένα σε μέγεθος καρυδιού. Πράγμα που σημαίνει πως κάποια από τις νέες κοτούλες ξεκίνησε να γεννάει. Για να δούμε. Πάντως όσες από τις παλιές έχουν μείνει θα σφαχτούν το φθινόπωρο για να επικρατήσει η καινούργια γενιά.
Ένας καλός φίλος και λάτρης της φυσικής ζωής ο κ. Ανδρέας (αυτός που μου σύστησε να φτιάξω τη γεννήστρα) θα μου φέρει 2 κοτοπουλάκια που προέρχονται από φυσιολογική εκκόλαψη. Θα ενημερώσω σύντομα το blog με φωτογραφίες και την κλούβα που θα παραμείνουν μέχρι να μεγαλώσουν κάπως.
Η φυσική καλλιέργεια με φωτογραφίες (Παναγιώτης Μανίκης)
Λόγια του μπαξέ
Δε ξέρω για σας φίλες και φίλοι, αλλά για μένα η ασχολία με τη βιολογική καλλιέργεια είναι κάτι παραπάνω από ασχολία. Είναι τρόπος ζωής. Τρόπος διαφυγής από την ανούσια καθημερινότητα, τρόπος για να δοκιμάζω τις αντοχές μου γυμναζόμενος παράλληλα, αλλά και ο καλύτερος τρόπος να θρέφω εμένα και την οικογένειά μου υγιεινά.
Είναι η ευκαιρία που σου δίνει ένα κομμάτι γης, να ζήσεις για λίγο «φυσικά». Την ευκαιρία αυτή ή την παίρνεις και την εκμεταλλεύεσαι ή την αγνοείς και ζεις με αυτό που εσύ θεωρείς φυσικό.
Η προσπάθεια να καλλιεργήσεις ένα χώρο χωρίς χημικά βοηθήματα είναι μεγάλη και δύσκολη. Είναι στιγμές που βλέπω κάποιες ντοματούλες αυτή την εποχή να παρουσιάζουν μαύρη σήψη κορυφής και αναλογίζομαι αν ο χρόνος που έχω αφιερώσει για το μεγάλωμά τους κι ο αγώνας ενάντια σε κάθε ζούδι με πατροπαράδοτες τεχνικές μέχρι τη στιγμή αυτή άξιζε ή όχι τον κόπο.
Τελικά πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο κόπος αξίζει. Αυτό που παίρνω τελικά από τον μπαξέ μου, φαντάζει στα μάτια μου και «πολύ» και «εξαιρετικό». Είναι το τελικό προϊόν από τη δύσκολη ανάθρεψη ενός τόσο δα μικρού παραδοσιακού σπόρου που κατάφερε κι έγινε κοτζάμ φυτό φορτωμένο με καρπούς. Είναι η σκέψη πως με τη δική μου τακτική φροντίδα επιβιώνουν τα φυτά. Ζουν αποδίδουν και μαραίνονται φυσιολογικά. Είναι η σκέψη πως και φέτος το μοίρασμα της όποιας σοδειάς μου με τους φίλους, μου δίνει όπως πάντα ανείπωτη χαρά.
Κάθε δεύτερη μέρα που καταφέρνω να πηγαίνω στο κτήμα φανερώνονται μικρά θάματα στα μάτια μου. Το κολοκύθι που ξεμύτισε προχτές, σήμερα είναι έτοιμο για το τηγάνι και τ’ αγγουράκια το ίδιο. Ένα καλαμπόκι που μου χάρισε πέρσι ο Θόδωρος, φέτος μου ανταπόδωσε ένα φόρτωμα καρπό. Οι φασολιές που σκαρφάλωσαν απάνω τους έδωσαν και δίνουν φασολάκια για πολλές μαγεριές.
Πόσο θαυμάζω όλους αυτούς που προσπαθούν σε μια βεράντα ή σε μια μικρή ταράτσα! Μου δίνουν το κουράγιο για να συνεχίζω την επαφή μου με τη μάνα γη και να τη φροντίζω. Τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και τους εύχομαι να συνεχίσουν να το κάνουν με όλες τους τις δυνάμεις.
Προχτές μετά το πότισμα στο τέλος της μέρας έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί χαϊδεύοντας τις πρώτες μικρές πιπεριές και να επαινεί τα μικρά πιπεράκια που ξεπρόβαλλαν. Δεν ξέρω πόσο σοβαρό μπορεί να είναι. Ξέρω μοναχά πως ο μπαξές μου δίνει μια αίσθηση πληρότητας που δύσκολα μου χαρίζουν οι υπόλοιπες δραστηριότητές μου. Ξέρω ακόμα πως όσο φέρομαι «λογικά» η γη δε θα με πουλήσει ποτέ. Της δίνω λίγα και μου επιστρέφει πολλά.
Φεύγοντας από το κτήμα αφήνοντας τα ζώα και το μπαξέ φροντισμένα, γυρνώντας για την πόλη, πάντα με πιάνει αυτή η μελαγχολία. Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως μεθαύριο πάλι θα είμαι εκεί. Κι αυτό το λιόγερμα ρε παιδιά….. Αυτό το λιόγερμα.... Λες κι ο ήλιος μας μίλαγε. Σα να έλεγε πως εγώ εδώ θα είμαι και θα περιμένω, μέχρι να έρθετε μόνιμα στον τόπο που τα θάματα είναι καθημερινά. Εκεί που τα αυθόρμητα λόγια που βγαίνουν στο μπαξέ έχουν αξία ανεκτίμητη. Εκεί που τα λόγια του μπαξέ μιλάνε για την αληθινή ζωή…..
Περιεχόμενα σελίδας
- Το δικό μας σπορείο λαχανικών
- Κατασκευάζω υπαίθριο σπορείο
- Η μεταφύτευση
- Η μεταφύτευση
- Το πότισμα
- Στήριξη Λαχανικών - Στήριξη ντοματιάς "κρεβατίνες"
- Η σκίαση των φυτών ντομάτας
- Στήριξη Λαχανικών - Στήριξη ντοματιάς "κρεβατίνες"
- Η σκίαση των φυτών ντομάτας
- Φυτέματα Λαχανικών
- Φύτεμα πατάτας "Σπούντα"
- Φύτεμα πατάτας "Σπούντα"
Το δικό μας σπορείο λαχανικών
Δεν
είμαι αγρότης. Ούτε βιολόγος, ούτε γεωπόνος. Απλά αισθάνομαι την
ανάγκη να αντιδράσω στον τρόπο που προσπαθούν παγκόσμια να επιβάλλουν τη
σίτιση μας, στα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται από πίσω
και στην αδιαφορία των «μεγάλων» για την καλή υγεία και τη σωστή
διατροφή των λαών.
Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω αφορούν μόνο όσους θέλουν να
καλλιεργήσουν βιολογικά, αποφεύγοντας τα πανάκριβα ομοιόμορφα και
άγευστα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά, άγνωστης προέλευσης που
έχουν μεγαλώσει με χημικά λιπάσματα. Δώστε μια καλή ευκαιρία στα παιδιά
σας, αλλά και στον ίδιο σας τον εαυτό να τραφεί πραγματικά υγιεινά, να
θυμηθεί τις πραγματικές ξεχασμένες γεύσεις και προσφέρετε μια ευκαιρία
έστω και σε ένα πολύ μικρό μέρος της γης να αποδώσει τους καρπούς της με
τον δικό της τρόπο και τη δική σας μικρή βοήθεια.
Αν
στην πορεία προτίθεστε να ραντίσετε με χημικά σκευάσματα τα φυτά σας
και να τους προσφέρετε λιπάσματα ταχείας ανάπτυξης, θα συμβούλευα να μη
μπείτε στον κόπο να καλλιεργήσετε, ούτε να διαβάσετε τα παρακάτω, αλλά
να συνεχίσετε να ψωνίζετε τα λαχανικά σας όπως ακριβώς κάνατε μέχρι
σήμερα. Προσπαθήστε μόνο να ψωνίζετε λαχανικά που αφορούν την κάθε
εποχή. Ίσως έτσι κάτι να γλυτώσετε.
Πιστεύω
πως γι’ αυτόν που προτίθεται να καλλιεργήσει λαχανικά είναι καλό να
ξεκινήσει το σπορείο του αρχές του Μάρτη. Έτσι κατά τα τέλη του Απρίλη
θα έχει έτοιμα ανεπτυγμένα τα φυτά που τον ενδιαφέρουν και αν το σπορείο
του ήταν καλυμμένο μεν, αλλά υπαίθριο, ακόμα καλύτερα γιατί είναι ήδη
αρκετά σκληραγωγημένα και δυνατά για να αντιμετωπίσουν το
μεταφυτευτικό σοκ.
 |
| Μικρές ντοματιές σε κουβά έτοιμες για την πρώτη μεταφύτευση στα κυπελλάκια |
Για αυτούς
που δε θέλουν να διατηρήσουν υπαίθριο σπορείο, μπορούν να το κάνουν σε
κλειστό χώρο, με την προϋπόθεση πως αφού ξεπροβάλλουν τα πρώτα
φυλλαράκια από τα σποράκια τους, να τα βλέπει το φως του ήλιου για
αρκετές ώρες την ημέρα. Αν το δωμάτιο που βρίσκεται το σπορείο δε
φωτίζεται από ήλιο, θα πρέπει να καταφύγετε στο τεχνητό φως, το οποίο
πάντως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ευεργετικό φως
του ήλιου.
- Η κατασκευή του υπαίθριου σπορείου.
Το
πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζουμε είναι ο αριθμός των λαχανικών
που πρόκειται να καλλιεργήσουμε. Από αυτό θα εξαρτηθεί η μικρή ή η
μεγαλύτερη κατασκευή μας. Για τις ανάγκες μιας 5μελούς οικογένειας για
παράδειγμα, μια κατασκευή με πλευρές 1m x 1m και ύψος 40cm
είναι μια χαρά. Στην ουσία θέλουμε να φτιάξουμε ένα κουτί με αυτές τις
διαστάσεις το οποίο θα καλύψουμε με διαφανές πλαστικό. Εννοείται πως στο
εσωτερικό του κουτιού αυτού θα πρέπει να έχουμε άμεση πρόσβαση
προκειμένου να προσφέρουμε την περιποίηση που θα χρειάζονται τις
επόμενες ημέρες τα νεογνά φυτά μας.
Άρα θέλουμε 4 σανίδες στις διαστάσεις που αναφέραμε και 8 σιδερογωνιές με τα ανάλογα βιδάκια για να γίνει η σύνδεσή τους.
Είναι
απαραίτητο να υπάρχει και ένας πάτος στο σπορείο μας, έτσι ώστε να
μπορούμε να το μετακινούμε εύκολα όταν χρειάζεται. Για τη σύνδεση της
βάσης με τις κάθετες σανίδες υπολογίζουμε άλλες 4 σιδερογωνιές. Με ένα
τρυπανάκι μπορούμε να κάνουμε καμιά 10ριά τρυπούλες στις όρθιες σανίδες
για να μπαίνει λίγος αέρας. Την επάνω μεριά της κατασκευής θα την
καλύψουμε με το διαφανές πλαστικό το οποίο θα μετρηθεί στις διαστάσεις
του κουτιού και θα αφήσουμε και 5cm περισσότερο
στις 3 από τις 4 πλευρές. Στη μία πλευρά θα καρφώσουμε η θα βιδώσουμε
σταθερά το πλαστικό κάλυμμα, ενώ στις υπόλοιπες 3 θα στερεώσουμε το
πλαστικό με μεταλλικά clips (μοιάζουν
με σιδερένια μανταλάκια) που θα βρούμε πάμφθηνα στα βιβλιοπωλεία. Έτσι
μπορούμε πανεύκολα να ανοίγουμε και να κλείνουμε το πλαστικό μας
κάλυμμα, αλλά και να μη φοβόμαστε μήπως κάποιος δυνατός αέρας το σηκώσει
και μας κάνει ζημιά.
 | |
| Προετοιμάζοντας τα σπορόφυτα για την τελική φύτευση |
Φυσικά αντί για την παραπάνω
κατασκευή, μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει για σπορείο οτιδήποτε
διαθέτει, όπως για παράδειγμα ένα παλιό ντεπόζιτο νερού, ή ένα χοντρό
χαρτοκιβώτιο, ή ακόμα και γλάστρες τις οποίες θα καλύψει με πλαστικό.
Παρακάτω θα δείτε μια πολύ απλή κατασκευή υπαίθριου σπορείου με παλέτες
ικανό να φιλοξενήσει 200 γλαστράκια :
Η εν λόγω κατασκευή απαιτεί γύρω στη μια ώρα δουλειά και είναι πολύ αποτελεσματική.
Θα χρειαστείτε :
-5 παλέτες
- Πρόκες - σφυρί
- Πλαστικό ώστε να καλύψουμε τις επιφάνειες των παλετών + μια στρώση για το έδαφος
- Λίγο σύρμα για να ενώσουμε το καπάκι
- Ένα καρφωτικό χειρός (6-10 €)
- Ένα κοντάρι για να στέκεται η οροφή ανοιχτή
- Μια αξίνα για να παραχώσουμε τις βάσεις της κατασκευής.
Η εν λόγω κατασκευή απαιτεί γύρω στη μια ώρα δουλειά και είναι πολύ αποτελεσματική.
Θα χρειαστείτε :
-5 παλέτες
- Πρόκες - σφυρί
- Πλαστικό ώστε να καλύψουμε τις επιφάνειες των παλετών + μια στρώση για το έδαφος
- Λίγο σύρμα για να ενώσουμε το καπάκι
- Ένα καρφωτικό χειρός (6-10 €)
- Ένα κοντάρι για να στέκεται η οροφή ανοιχτή
- Μια αξίνα για να παραχώσουμε τις βάσεις της κατασκευής.
 |
| Η κατασκευή τελειωμένη |
 |
| 200 φυτά μπορούν να βρουν καταφύγιο σ΄ αυτό το σπορείο |
 |
| Το κενό για τον αερισμό |
 |
| Η κάτω μεριά με το στρωμένο πλαστικό και λίγο κομπόστ για την υγρασία |
 |
| Αφήνετε ανοιχτό το καπάκι τις καλές μέρες |
 |
| Στη βάση περιμετρικά τοποθετούμε χώμα |
- Φυτεύοντας τους σπόρους μας
Αφού προμηθευτούμε από ένα
επαγγελματικό φυτώριο τα κλασσικά μαύρα κυπελάκια φυτέματος και φυσικά
πιστοποιημένους βιολογικά σπόρους με τα φυτά που μας ενδιαφέρουν, έφτασε
η στιγμή να φυτέψουμε. Εγώ μάλλον είμαι τυχερός αφού μένω πολύ κοντά με
τον Θεόδωρο τον ιδιοκτήτη του www.ftiaxno.gr
, ο οποίος με προμήθευσε με γνήσιους σπόρους και θα ήθελα να τον
ευχαριστήσω για άλλη μια φορά μέσα από τη σελίδα αυτή. Καλό θα ήταν να
καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κάποια στιγμή μια ομάδα καλλιεργητών που
θα έχουμε προστατευμένους σπόρους από βιολογικές καλλιέργειες και γιατί
όχι, μια καλή παρακαταθήκη σπόρων για κάθε ενδιαφερόμενο
ευαισθητοποιημένο καλλιεργητή.
Αν
είμαστε σίγουροι πως το δικό μας χώμα είναι πλούσιο σε απαραίτητα
συστατικά για την ανατροφή των μικρών φυτών μας χρησιμοποιούμε αυτό. Η
άλλη λύση και η καλύτερη είναι το δικό μας κομποστοποιημένο χώμα από
μεγάλη ποικιλία οργανικών υλικών.
Η εύκολη λύση είναι η αγορά κάμποσων λίτρων συσκευασμένου φυτοχώματος από το φυτώριο, το οποίο θα πρέπει να είναι ένα μίγμα compost,
τύρφης και εμπλουτισμένο με τα όλα τα στοιχεία που χρειάζονται τα μικρά
φυτά μας για να αναπτυχθούν τις μέρες που θα παραμείνουν στο σπορείο
μας. Όπως και να έχει καλό είναι να είστε διαβασμένοι πριν αγοράσετε το
χώμα και να ρίξετε μια προσεχτική ματιά στις περιεκτικότητες που
αναγράφονται στη συσκευασία.
Γεμίζουμε
τα πλαστικά κυπελάκια με το χώμα κατά τα 2/3 και καταβρέχουμε
χορταστικά. Θα διαπιστώσουμε πως το χώμα θα κατέβει ελαφρώς. Για τα φυτά
με μικρού μεγέθους σπόρους (ντομάτα, πιπεριές κ.λ.π.) ρίχνουμε 3-4 σε
κάθε κυπελάκι για να εξασφαλίσουμε πως ένας τουλάχιστον θα φυτρώσει. Από
τους μεγαλύτερους σπόρους (κολοκύθα) θα βάζουμε από ένα. Ο κανόνας της
κάλυψης των σπόρων είναι το χώμα που θα τους σκεπάσει να είναι 3-4 φορές
το ύψος τους. Δηλαδή για την περίπτωση των σπόρων ντομάτας ελάχιστο
χώμα ώστε να μη φαίνονται είναι αρκετό. Κατόπιν πιέζουμε ελαφρά το χώμα
που προσθέσαμε με τα δάχτυλά μας και ποτίζουμε πολύ ελαφρά. Σε αυτή τη
φάση το πότισμα πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά για να μη παρασυρθούν τα
σποράκια μας από μια μεγάλη ποσότητα νερού και δε βλαστήσουν ποτέ.
Ένα
ποτιστήρι με μικρές τρυπούλες είναι ιδανικό για τα πρώτα ποτίσματα του
σπορείου μας. Για να γνωρίζουμε τι έχουμε φυτέψει σε κάθε κυπελάκι
μπορούμε να γράψουμε μια λίστα με τους σπόρους μας όπως το παράδειγμα
παρακάτω :
1 – Ντομάτα Cherokee
2 – Κολοκυθάκι
3 – Πιπεριά κέρατο
4 – Πιπεριά φουσκωτή
5 – Μπάμια
6 – Καρπούζι
7 - Αγγουριά
8 – Ντομάτα Roma κ.λ.π.
Κατόπιν
σε μικρά αυτοκόλλητα χαρτάκια γράφουμε τα αντίστοιχα νούμερα και τα
κολλάμε στα κυπελάκια. Αυτό θα μας βοηθήσει να βλέπουμε την
παρακολουθούμε την ανάπτυξη των φυτών μας, αλλά και να μη μπλέξουμε τις
ποικιλίες σε περίπτωση ίδιων λαχανικών. Έτσι όταν σε κάποιο κυπελάκι με
το νούμερο 8 δούμε να ξεπροβάλλει κάποιο μικροσκοπικό φυτό, θα
γνωρίζουμε πως ένα ντοματάκι Roma είδε το φως του ήλιου.
Για όσους γνωρίζουν για το εκχύλισμα τσουκνίδας, αφού ξεπροβάλλουν τα μικρά φυτά μας και φτάσουν το ένα cm ύψος
μπορούν να φτιάξουν ένα μίγμα με 1 μέρος εκχυλίσματος τσουκνίδας και 20
μέρη νερού, να το βάλουν σε ένα ψεκαστηράκι (σαν αυτά που
χρησιμοποιούνται για το σιδέρωμα) να ανακινήσουν καλά και να ψεκάσουν
λούζοντας το μικρό φυτό και παράλληλα ποτίζοντας το.
Με
αυτό τον τρόπο προσφέρουμε το πρώτο βιολογικό λίπασμα σε υγρή μορφή στα
νεαρά φυτά και δυναμώνουμε την αντίστασή τους από μελλοντικούς εχθρούς.
Για όσους δε γνωρίζουν για την τσουκνίδα, καλό θα ήταν να μάθουν. Στη σελίδα αυτή «Μάνα γη» αναφέρονται πλούσιες πληροφορίες για τα ευεργετήματα του φυτού αυτού, καθώς και οι τρόποι παρασκευής του εκχυλίσματος.
Είμαστε
έτοιμοι λοιπόν. Βάζουμε όλα τα κυπελάκια το ένα κοντά στο άλλο,
τοποθετούμε το κάλυμμα και κάνουμε ένα ποτισματάκι με καθαρό νερό
καθημερινά με το ψεκαστηράκι μας, χωρίς να το παρακάνουμε σε ποσότητα.
Περιμένουμε και σε λίγες μέρες θα πάρουμε μεγάλη χαρά από τα πρώτα
πράσινα σημαδάκια που θα ξεφυτρώσουν στο μαύρο χώμα……
- Αφού ξεπροβάλλουν τα πρώτα φυτά
Αφού τα πρώτα φυτά
μας φυτρώσουν, μπορούμε τις ηλιόλουστες ημέρες να τα αφήνουμε
εκτεθειμένα στον ήλιο για κάποιες ώρες. Δηλαδή να βγάζουμε το κάλυμμα
της οροφής. Οι ευεργετικές ιδιότητες του ήλιου θα βοηθήσουν στην γρήγορη
ανάπτυξή τους και στην ευρωστία της μετέπειτα ζωής τους. Αν έχουμε
φυτέψει σε γλάστρα ή κάπου αλλού πολλούς σπόρους μαζί, όταν φτάσουν τα 5
cm, θα πρέπει να τα μεταφυτέψουμε με μεγάλη
προσοχή στα πλαστικά κυπελάκια μόνα τους, για να έχουν πλούσια τροφή και
άνεση χώρου για να αναπτυχθούν ομαλά. Συχνά το ριζικό σύστημα των φυτών
είναι μεγαλύτερο από το υπέργειο τμήμα τους, πράγμα που σημαίνει πως
θέλουν κάμποσο χώρο για να εξαπλωθούν κάτω από τη γη και να αποδώσουν
την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη.
Η μεταφύτευση
γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως με τους σπόρους, μόνο που εδώ θα πρέπει
να βάλουμε το φυτό στο χώμα μέχρι το ύψος των πρώτων φύλλων του.
- Η τελική μεταφύτευση
 |
| Με ειδική φροντίδα θα έχετε φυντάνια 60 cm! |
Τώρα θα
περιμένουμε μέχρι να φτάσουν το ύψος των 15 ή και περισσότερο εκατοστών
για να κάνουμε τη μεταφύτευση στην τελική τους θέση. Δηλαδή στον κήπο
μας.
 |
| Ο μπαξές πανοραμικά.... |
Εννοείται πως
έχουμε κάνει την κατάλληλη προεργασία στον χώρο που πρόκειται να
μεταφυτεύσουμε τα φυτά μας, οργώνοντας ένα μήνα πριν έτσι ώστε τα
ζιζάνια που έχουν φυτρώσει εκεί να θαφτούν στο χώμα και προσφέρουν τη
λεγόμενη χλωρή λίπανση στο έδαφος, αλλά και να συλλέξουμε μηχανικά όσους
σπόρους μπορούμε, αλλά και να απομακρύνουμε τυχόν πέτρες και άλλα
αντικείμενα που είναι πιθανό να αποτελέσουν αρνητικό παράγοντα της
ανάπτυξης των φυτών.
 |
| Φύτεμα και εδαφοκάλυψη με κόμποστ |
 |
| Κάποιες από τις μικρές κολοκυθιές |
Με την τσάπα μαζεύουμε το χώμα σε βουναλάκια ύψους 30 cm, αφήνοντας ανάμεσα κενά αυλάκια πλάτους 50-60 cm
για το πότισμα. Αυτό το κάνουμε για να μη ποτίζονται απευθείας τα φυτά
μας στη ρίζα, γιατί έτσι γίνονται ευάλωτα σε αρκετές ασθένειες. Επίσης
(ειδικά για τις ντοματιές) όταν έχουν ανθίσει, το νερό από τα αυλάκια θα
πρέπει να είναι τόσο ώστε να υγραίνει ελαφρά το χώμα γύρω τους,
διαφορετικά μπορεί να χάσουν τα άνθη τους.
 |
| Μη ξεχάσετε τα αρωματικά! |
Αφού
σχηματίσαμε τα βουναλάκια μπορούμε να τα συμπιέσουμε στην κορυφή τους
ελαφρά με μια σανίδα και να ανοίξουμε τις τρύπες, τηρώντας τις
αποστάσεις που αναφέρονται στα διαγράμματα. Εδώ προσοχή. Τα νεαρά φυτά
για να μη σοκαριστούν από τη μεταφύτευση, θα πρέπει να βρεθούν σε ένα
περιβάλλον που θα προσομοιάζει αρκετά με αυτό που γεννήθηκαν. Καλό είναι
λοιπόν το χώμα που θα φυτευτούν να είναι μοιρασμένο με φυτόχωμα
εμπορίου, από αυτό που είχαμε χρησιμοποιήσει για την ανάπτυξη των
σπόρων. Μη παραλείψετε μερικές γούβες παραπάνω για τη συγκαλλιέργεια με
τα λαχανικά σας των διάφορων αρωματικών φυτών (βασιλικών, κατιφέδων,
μέντας κ.λ.π. – διαβάστε τα σχετικά με τις συγκαλλιέργειες και τα
ευεργετήματά τους).
 |
| Οι ταινίες οριοθετούν την περιοχή του σκύλου και τρομάζουν τα πουλιά. |
Καταβρέχουμε
όλες τις τρύπες που έχουμε ανοίξει και αφαιρούμε προσεκτικά τα φυτά από
τα κυπελάκια, φροντίζοντας να βγαίνει όλο το χώμα μαζί με το φυτό.
Τοποθετούμε το φυτό στη γούβα μέχρι το ύψος των πρώτων μίσχων. Όχι
λιγότερο. Αυτό θα βοηθήσει στην ανάπτυξη καλού ριζικού συστήματος,
απαραίτητου για την περαιτέρω ανάπτυξη του φυτού. Εφαρμόζουμε λίγη τύρφη
ή compost περιμετρικά
του φυτού σαν εδαφοκάλυψη για την αποφυγή της ανάπτυξης παρασίτων γύρω
από το φυτό μας. Στην τελική φάση καλό θα ήταν ένα ριζοπότισμα με
εκχύλισμα τσουκνίδας αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1 : 10 για να δώσει
πολύτιμη βοήθεια στα φυτά που θα μεταφυτεύσουμε.
- Τα ποτίσματα
 |
| Η πρώτη βιαστική του 2011... |
Ποτίζουμε
τις πρώτες ή τις τελευταίες ώρες της ημέρας, αποφεύγοντας τις ώρες που ο
ήλιος καίει πολύ, γιατί ο συνδυασμός αυτός συμβάλλει στην ανάπτυξη
ασθενειών.
 |
| Απαραίτητοι οι κατιφέδες ανάμεσα στις ντοματιές |
Δεν
καταβρέχουμε τα φυτά, αλλά αφήνουμε το λάστιχο ποτίσματος στη γη μέχρι
να ποτιστούν τα αυλάκια. Παρατηρήστε το έδαφος πριν ποτίσετε. Αν το χώμα
είναι ήδη υγρό από το προηγούμενο πότισμα, δε χρειάζεται να το ποτίσετε
πάλι. Είναι άσκοπη σπατάλη και στα φυτά δεν κάνει καθόλου καλό.
Ξεχορτάριασμα
Σύντομα θα παρατηρήσετε πως στη μικρή σας
φυτεία θα αναπτύσσονται και διάφορα άσχετα χορταρικά. Πρόκειται για τα
λεγόμενα ζιζάνια. Αυτά είναι εξαιρετικά λαίμαργα και καλό είναι να
ξεριζώνονται τακτικά προς όφελος των φυτών μας.
Στήριξη
Μεγαλώνοντας οι ντοματιές. Στήριξη με κρεβατίνες....
.
Με ποια φυτά να ξεκινήσω?
Όσοι ασχολείστε με τις υπαίθριες καλλιέργειες ντομάτας, θα
έχετε παρατηρήσει κατά καιρούς τις δυσκολίες που έχει η στήριξη με ένα μόνο
καλάμι ανά φυτό και το φαινόμενο αυτό να γίνεται ακόμα πιο έντονο στις
μεγαλόκαρπες ποικιλίες.
 |
| Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και 3 σκάλες καθ΄ύψος |
Προσωπικά έχω χάσει αρκετούς καρπούς, επειδή δεν κατάφερα να
τους στηρίξω όπως έπρεπε, αλλά έχουν ξαπλώσει στο χώμα και ολόκληρες ντοματιές,
επειδή το ένα και μοναδικό καλάμι αποδείχτηκε ανεπαρκές.
Φέτος μου ήρθαν στο νου οι «κρεβατιές» ή «κρεβατίνες» όπως
συνήθιζε να τις λέει ο πατέρας μου ο οποίος στον μικρό του κήπο πάντα
κατασκεύαζε το σύστημα αυτό, έχοντας κληρονομήσει τη γνώση από τον δικό του
πατέρα. Είναι ένας πραγματικά καλός τρόπος υποστήριξης ενός φυτού το οποίο από
τη φύση του θέλει να βρίσκεται στο χώμα (εκτός των αναρριχητικών).
Το σύστημα της κρεβατίνας το χρησιμοποιούσαν παλιά σε χωριά
της ημιορεινής Αχαΐας, αλλά και σε αρκετούς μπαξέδες στα περίχωρα της Πάτρας. Όσο κι αν έψαξα στο net δεν κατάφερα
να βρω κάποιο σχετικό υλικό.
Ο τρόπος κατασκευής του είναι απλός και εντελώς δωρεάν. Τα
καλάμια που θα χρειαστούμε θα τα μαζέψουμε κοντά σε ποτάμια και το μόνο που θα
χρειαστεί είναι λίγο σκοινί για τα δεσίματα.
Θα πρέπει να καταβρέχουμε λίγο το χώμα για να βυθίζονται ευκολότερα τα
καλάμια μας στη γη. Τοποθετούμε τα δύο πρώτα κάθετα καλάμια δεξιά κι αριστερά
του πρώτου και του τελευταίου φυτού σε κάθε γραμμή φροντίζοντας να απέχουν από
τον κεντρικό κορμό 40 – 50 εκατοστά. Αυτά θα ενωθούν με πολύ μακριά οριζόντια
καλάμια σε ύψος 40 και 60 εκατοστών από
το έδαφος.
Επόμενη κίνηση είναι να κόψουμε μικρά καλάμια σε μήκος που
να είναι αρκετό να συνδέονται με τα άνω και τα κάτω οριζόντια και να
δημιουργούμε με αυτό τον τρόπο κλουβιά όπου θα βρίσκονται οι ντοματιές μας.
Μεγαλώνοντας τα κλαδιά των φυτών μας θα μπορούν να ξεκουράζονται στη στιβαρή
κατασκευή και να μην ανησυχούμε ούτε για το μέγεθος των καρπών, ούτε για τα
ξαφνικά χτυπήματα του αέρα.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε μόνο είναι να έχουμε
πρόσβαση στις αυλακιές προκειμένου να μπορούμε να κάνουμε τα βιολογικά μας
ραντίσματα, τα ξεχορταριάσματα και τα σκαλίσματα που απαιτούν οι ντοματιές. Για
όσους έχουν αφήσει τις αποστάσεις που πρέπει, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα με
την πρόσβαση στα φυτά.
 |
| Μπορεί να φαίνεται μπελαλίδικο, αλλά αποζημιώνει |
 | ||
| Απαραίτητος ο διάδρομος για το ξεβοτάνισμα και τα σκαλίσματα
Η ΣΚΙΑΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΝΤΟΜΑΤΑΣ
Μετά τον Ιούνιο και αφού οι ντοματιές έχουν πάρει τα απαραίτητα ευεργετικά στοιχεία από
τον ήλιο, μπαίνουμε σε περίοδο που είναι πολύ πιθανό να έχουμε
καύσωνες, με όλα τα άσχημα επακόλουθα για τις ντομάτες μας. Η λύση είναι
απλή. Προστασία με δίχτυα σκίασης. Επιτρέπουν να πέφτει ο ήλιος στα
φυτά μας, αλλά όχι με όλη του τη δύναμη. Έτσι προστατεύονται τα φύλλα
από τη μάρανση και από πολλές ασθένειες εξαιτίας του δυνατού ήλιου.
Επίσης οι ποσότητες νερού που θα χρειαζόμαστε μετά τη σκίαση, μειώνονται
στο μισό. Αγοράστε λίγα μέτρα παραπάνω και κατασκευάστε σακκιά για τα
ξερά κρεμμύδια σας, αλλά χρησιμοποιήστε τα για τα εκχυλίσματα κομπόστας,
τσουκνίδας, φυκιών κλπ. Η αραιή τους πλέξη τα καθιστά ιδανικά γι΄αυτές
τις εργασίες. Να σας αναφέρω πως πέρισυ (2010) τον Αύγουστο καλλιέργησα
μαρούλια υπό σκιά και είχα καταπληκτική παραγωγή. Φυσικά μπορεί ο
καθένας να σκιάσει όλα τα ευαίσθητα στον ήλιο κηπευτικά.
|
 |
| Μέρος της παραγωγής του 2011 |
 |
| Σκόρδα και κρεμμύδια για ξεκίνημα |
 |
| Φράουλες σε καφάσια |
ΦΥΤΕΜΑ ΠΑΤΑΤΑΣ (SPUNTA)
ΠΑΤΑΤΕΣ SPUNTA – ΓΕΝΙΚΕΣ ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ - ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Φέτος δοκίμασα να αναπτύξουν οι πατάτες φύτρα, τοποθετώντας τις σε κουβάδες των 12,5 lt.
Χρησιμοποίησα αθώα τύρφη, την οποία κατάβρεξα ελαφρά και άρχισα να
τοποθετώ σε στρώματα τον πατατόσπορο. Καλό θα είναι να κάνουμε μέχρι 3
στρώματα πατάτας έτσι ώστε το συνολικό ύψος να μην υπερβεί τα 30
εκατοστά.
Κάθε στρώμα πατάτας
καλύφθηκε με 5-6 εκατοστά τύρφης και το τελευταίο στρώμα μόνο με
ελάχιστη. Ανά 3 ημέρες κατάβρεχα ελαφρά με ποτιστήρι.
Σε
δέλα μέρες τα αποτελέσματα ήταν απρόσμενα. Όχι μόνο οι πατατούλες
ανέπτυξαν ζωηρά και μεγάλα φύτρα, αλλά είδα σε μερικές και φύλλα. Θα δω
ποια συνέχεια θα έχουν στο χωράφι, όπου ήδη έχω φυτέψει 60 πατατόσπορους
οι οποίοι είχαν φύτρα από την αγορά τους. Στους λάκκους φύτευσης
χρησιμοποιώ μίγμα τύρφης 30%, κομπόστ 30% και φυσικού χώματος 40%.
 |
| Ζωηρή εμφάνιση φύτρων πατάτας στην τύρφη |
 |
| Τα πρώτα φυτά ξεπρόβαλλαν |
 |
| Δύο εβδομάδες αργότερα ικανοποιητική φύτρωση |
 | |
| Σε πλήρη άνθιση |
 |
| Περιμένοντας να βολτάρουν στο κτήμα! |
.....Θα
μπορούσα να ονομάσω τη σελίδα αυτή "Το ημερολόγιο ενός κοτετσιού" αφού
θα αφηγούμαι κατά καιρούς την πρόοδο ή τις αβαρίες από την προσπάθεια
καλής λειτουργίας και προκοπής του δικού μου κοτετσιού. Πρώτος γνώμονας
για μένα είναι η κατά το δυνατό οικολογικότερη εκτροφή των πουλερικών
και η εξασφάλιση της καλύτερης κατά το δυνατό παραμονής τους στο χώρο
που θα φιλοξενούνται......
Τα σιχαθήκαμε τα κοτόπουλα των εκτροφείων με το αχυρένιo κρέας τους και τα άχρωμα αυγά. Επιτέλους! Θέλουμε να ξέρουμε τι τρώμε και αυτά που τρώμε να ξέρουμε τι ακριβώς τρώγανε μέχρι να φαγωθούν από εμάς!
Το
κοτετσάκι το ήθελα από καιρό! Αφού τον χώρο τον έχω, ποιόν μπορεί να
ενοχλούσε; Πήρα λοιπόν και την απόφαση. Χρειάστηκα μια κουλούρα
κοτετσόσυρμα (25 μέτρα μήκος και 1,5 μ. ύψος, 60 σανίδες από παλέτες,
καρφιά, μια κουλούρα σύρμα, λίγα παλιά σιδερένια παλούκια. Συνολικό
κόστος κατασκευής γύρω στα 80 €. Το στοίχημα ήταν να είναι
εξασφαλισμένα τα κοτερά από αέρος, γης και από τους υπό της γης εχθρούς.
Οι αρουραίοι δε χαρίζονται στα μικρά κοτοπουλάκια και έχουν τη
καταπληκτική ικανότητα να τα εντοπίζουν με εξαιρετική ακρίβεια.
Σκάφτηκε
λοιπόν μια τάφρος βάθους 10 εκατοστών και διαστάσεων 3χ3χ3χ3 όπου θα
ήταν και οι τελικές διαστάσεις της περίφραξης. Στη συνέχεια μπήκε το
κοτετσόσυρμα και θάφτηκε με το χώμα της εκσκαφής. Καρφώθηκαν τα παλούκια
στα καθορισμένα όρια και μπήκαν όλες οι πλευρές του πλέγματος και
ενώθηκαν (ράφτηκαν) με το λεπτό σύρμα . Κατασκευάστηκε μια σιδερένια
βάση ύψους 50 cm για να υποδεχτεί το κοτέτσι. Το κοτέτσι φτιάχτηκε από
τα ξύλα των παλετών, σχετικά ακανόνιστα, επίτηδες για να υπάρχουν και
μικρά κενά, προκειμένου να αερίζεται καλά το εσωτερικό.
Πριν
κλειστεί και η τελευταία πλευρά με το κοτετσόσυρμα τοποθετήθηκε και το
κοτέτσι και μετά κλείστηκε και η τελευταία πλευρά. Αγόρασα μια μπάλα
άχυρο το οποίο διασκόρπισα και στο εσωτερικό του κοτετσιού για στρωμνή,
αλλά και στην αυλή τους για να έχουν τη ζεστασιά που τόσο αγαπούν οι
κότες. Πάνω από το πλέγμα της οροφής τοποθέτησα κι ένα πλαστικό για την
προστασία από τη βροχή. Αγόρασα 20 κοτοπουλάκια λίγων γραμμαρίων το
καθένα, μια ταΐστρα και μια ποτίστρα.
 |
| Σε ηλικία 3 μηνών |
Έψαξα αρκετά και βρήκα φυράματα βιολογικών καλλιεργειών, αφού τα βιομηχανοποιημένα περιέχουν προσμίξεις ταχείας ανάπτυξης και δε ξέρω τι άλλο.
Μέσα
σε 10 ημέρες είχα απώλειες από τα κοτοπουλάκια της τάξης του 30%.
Δηλαδή ψόφησαν 6 εξαιτίας αναπνευστικών προβλημάτων. Σε αυτό ευθύνεται
απολύτως η πωλήτρια των πουλερικών, που θα έπρεπε να το είχε διαγνώσει
και να μη τα διαθέσει καθόλου.
Οι
υπόλοιπες 14 τα κατάφεραν και μετά από 3 μήνες ζουν αριστοκρατικά κι
ευτυχισμένες στον χώρο τους. Κάθε 2 – 3 μέρες ανοίγω το πορτάκι τους και
βολτάρουν σαν τρελές στο κτήμα, χωρίς να απομακρύνονται για πολλή ώρα
από το κοτέτσι τους. Λατρεύουν το χλωρό τριφύλλι , αλλά και ένα κέικ
που τους παρασκευάζω με ψιλοκομμένα φύλλα κουνουπιδιών, λάχανου, ψωμιού
και φυράματος ζυμωμένα με νερό. Στα έξτρα ταψάκια τους τοποθετώ τη
λιχουδιά αυτή και σηκώνουν τα κεφάλια μόνο όταν τα αδειάσουν.
Το άχυρο με τις ακαθαρσίες συλλέγεται κάθε 15 ημέρες περίπου και τοποθετείται στο σωρό του κόμποστ
μιας και πρόκειται για πρώτης τάξης βιολογικό λίπασμα για το μπαξέ
μου. Καλό είναι να γίνεται που και που καμιά απολύμανση στην εγκατάσταση
για τα μικρόβια που πιάνουν τα ξύλα του κοτετσιού.
Δυστυχώς
οι μέρες των fantastic 14, τελειώνουν μιας κι έχουν θρέψει αρκετά. Θα
κρατήσουμε όμως τις 2-3 πιο συμπαθητικές κι αγαπησιάρες σύμφωνα με την
μικρή μου κορούλα τη Δήμητρα και οι υπόλοιπες θα οδεύσουν προς
κατανάλωση.
********************************************************
10/2/2011
Η πρώτη γενιά τελείωσε με επιτυχία. Οι κότες πέρασαν τα 2 κιλά βάρους η κάθε μιά και σφάχτηκαν, ξεπουπουλιάστηκαν και καθαρίστηκαν όλες (δυστυχώς και τις αγαπησιάρες που έγραψα παραπάνω) επειδή τα μικρά της νέας γενιάς θα είχαν σοβαρό πρόβλημα συγκατοίκησης με τις "γριές"...
Στα σπλάχνα μερικών βρέθηκαν 4,5 ακόμα και 6 κρόκοι αυγών σε χρώμα βαθύ πορτοκαλί. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγες μέρες θα είχαμε και τα πρώτα αυγά. Δε πειράζει, με τις επόμενες.
Το κρέας τους δίνει καταπληκτικές σούπες και μακαρονάδες, ενώ απέχει έτη φωτός από τα τυποποιημένα κοτόπουλα των S/M.
Τώρα ετοιμάζομαι για την αγορά 25 μικρών ηλικίας 20 - 25 ημερών κι έχω προετοιμάσει το κοτέτσι κατάλληλα. Καθαρίστηκαν όλα τα άχυρα από τις παλιές και απολυμάνθηκε ο χώρος και οι ταϊστρες και ποτίστρες. Στην αγορά οι τιμές του καθενός κοτόπουλου κειμένονται από 1,80 - 2 €. Οι τροφές όσο μεγαλύτερη συσκευασία τόσο φτηνότερα.
********************************************************
Τα κοτοπουλάκια έχουν μεγαλώσει πολύ. Έχουν αρχίσει και τρώνε το μίγμα που έφτιαχνα και στην πρώτη γενιά. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η ποσότητα νερού που καταναλώνουν. Περίπου 10 λίτρα ημερησίως!! Θα φτιάξω λοιπόν μια πατέντα για να υπάρχει άφθονο νερό, την οποία και θα δημοσιεύσω κι εδώ. Κατά τ' άλλα όταν τους ανοίγω την πόρτα ξεχύνονται προς τη χλόη και γεμίζει ο τόπος κοτόπουλα. Καμάρι να δείς!!
********************************************************
30/4/2011
Η δεύτερη γενιά μεγάλωσε πολύ! Το ωραίο είναι πως τα κοκκόρια και οι κότες είναι μισά - μισά.
Απολαμβάνω
να τις βλέπω όταν βόσκουν στο χωράφι. Όταν είναι πεινασμένες και
βλέπουν πως αργεί να σερβιρισεί το μενού, τα κοκκόρια αποφασίζουν να μας
επισκεφτούν στο σπίτι και οι κότες ακολουθούν πίσω τους. Πάντως έχει
πλάκα να βλέπεις μια αράδα από 24 πουλερικά να σε ψάχνουν!!
********************************************************
31/5/2011
Τα κοκκόρια βαρβάτεψαν και ταλαιπωρούν τις καϋμένες τις κότες. Ακούς φωνές απελπισίας από τους "βιασμούς" κάθε λίγο και λιγάκι. Αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σφαγή 5 μεγαλόσωμων αρσενικών για αρχή, τα οποία μας έδωσαν καθαρό κρέας 15 κιλά!
Την επόμενη κιόλας μέρα 1 Ιουνίου πήραμε χαρά μεγάλη με 2 αυγά που ανακαλύψαμε στο κοτέτσι. Το ένα το βρήκαμε πίσω από τη μεγάλη ποτίστρα και το άλλο δίπλα από τη βάση της σκάλας του κοτετσιού. Τα αυγά πολύ μικρά, σχεδόν τα 2/3 των κανονικών αυγών, αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα παίρνουμε μεγαλύτερα μεγέθη. Άντε και καλή αρχή!
Για να μη το ξεχάσω. Το ένα αυγό το πήραμε για γευστική δοκιμή, το άλλο, αφού γέμισα ένα πλαστικό καφάσι μέχρι τη μέση με άχυρο, το τοποθέτησα απαλά στο κέντρο. Το αυγό αυτό αποτελεί το λεγόμενο "φώλο" ή αλλοιώς το κίνητρο για να γεννούν οι κότες σε συγκεκριμένο σημείο κι όχι όπου θέλουν αυτές.
********************************************************
14/6/11
Μέσα στο καφάσι βρήκαμε 11 αυγά. Φαίνεται πως οι κυρίες πήραν μπροστά για τα καλά. Θα σκεφτώ κάτι για κάποια πιο άνετη φωλιά, ίσως και για δύο. Αυτό γιατί όταν κάποια γεννάει και υπάρχουν άλλες στην ουρά, φαίνεται να ανυπομονούν να τελειώσει η πρώτη και κακαρίζουν ανήσυχες μέχρι να το κάνουν κι αυτές. Μερικά από τα αυγά είναι διπλάσια σε μέγεθος από τα υπόλοιπα.
********************************************************
20/6/2011
Κάποια κότα ή κάποιος κόκκορας βρίσκει ελκυστικά τα αυγά σαν τροφή και δεν μαζέψαμε κανένα. Άμεση δράση φτιάχνοντας αυγοπαγίδα, σκεφτείτε τις μπάλες του μπιλιάρδου που πέφτουν μέσα στο τραπέζι, καθώς και ένα αυγό που το γέμισα με γύψο. Είναι τακτική που αποδίδει και αποτρέπει τις αυγόφιλες από το να τρώνε αυγά. Αργά χτές το απόγευμα αρχίσαμε να ξαναπαίρνουμε αυγά.
********************************************************
26/6/2011
Σφάξαμε 5 κοκκόρια, έτσι έμειναν 2 στο κοτέτσι μαζί με 12 κότες. Επλπίζω τώρα σε μικρότερη ταλαιπωρία και σε λιγότερες κραυγές απελπισίας. Τα αυγά γίνονται όλο και πιο μεγάλα.
********************************************************
28/6/2011
Μετά τη μείωση των κοκοριών έβγαλα την αυγοπαγίδα και ξανατοποθέτησα το κλασσικό πλαστικό καφάσι με άχυρο. Βρήκα 13 αυγά. Έχω αφήσει το γύψινο αυγό, το οποίο φαίνεται πως δούλεψε κανονικά. Παρέλειψα να γράψω πως έχω προσθέσει στη διατροφή τους και σπασμένα κοχύλια, και μια χούφτα αλάτι για να πάρουν όσο ασβέστιο θέλουν και να μη τσιμπολογάνε τα τσόφλια των αυγών τους για να το πάρουν από εκεί.
********************************************************
1/7/2011
Η αυγοπαραγωγή συνεχίζεται μια χαρά. Υπολογίζω γύρω στα 40 αυγά την εβδομάδα. Ήδη ξεκινήσαμε να χαρίζουμε! Αυτο με βάζει σε υπόνοιες πως κάποιος από τους μακαρίτες κόκορες έκανε τη ζημιά...
********************************************************
7/9/2011
Για όσους δεν έχουν κοντινή πρόσβαση με το νερό αφιερώνεται η παρακάτω πατέντα. Η μεγάλη ποτίστρα στην οποία τελικά κατέληξα έχει ως εξής : Παίρνουμε ένα πλαστικό δοχείο λαδιού 50 lt (λίμπα τη λέμε στο χωριό μου) και 2 εκατοστά από τη βάση της κάνουμε μια τρύπα με το τρυπάνι διαμέτρου 0,5 cm. Σιγουρευόμαστε πως το καπάκι δεν επιτρέπει να περνάει αέρας. Αγοράζουμε και ένα μεγάλο πιάτο μεγάλης γλάστρας, το οποίο θα αποτελεί τη βάση της κατασκευής και από κει θα πίνουν το νερό οι κότες μας. Γεμίζουμε το δοχείο με νερό και το σφραγίζουμε πολύ καλά με το καπάκι του. Για να είμαστε σίγουροι πως δεν περνάει αέρας βάζουμε ανάμεσα στο καπάκι και στο χείλος του δοχείου ένα πλαστικό φύλλο. Προσωπικά χρησιμοποίησα ένα κομμάτι νεοπρέν 3 χιλιοστών (είναι το υλικό που φτιάχνουν τις στολές κατάδυσης. Η πατέντα λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Το νερό στο πιάτο φτάνει μέχρι το ύψος της τρύπας του δοχείου και πλέον δεν υπάρχει φόβος να ξεμένουν οι κότες από νερό. Προσθέστε κάθε φορά στο δοχείο και την ανάλογη ποσότητα ΕΜ. Δεν αφήνουμε ποτέ το ίδιο νερό πάνω από 5-6 μέρες. Αδειάζουμε το παλιό, καθαρίζουμε το δοχείο και γεμίζουμε με φρέσκο. Την όλη κατασκευή μπορείτε να τη σηκώσετε μέχρι εκεί που φτάνουν οριακά οι κότες να πιούν, αποφεύγοντας τα πολλά λερώματα.
********************************************************
28/11/2011
Ο Μπεν ο σκυλάκος που γαϊδουροποιήθηκε από το πολύ φαϊ, θέλοντας να σπάσει τη μονοτονία του, εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο το κοτετσόσυρμα, καταφέρνοντας να ανοίξει τρύπα ικανή να τον χωρέσει και κατάφερε να σκοτώσει τη μια κότα και τραυματίσει σοβαρά τον ένα κόκορα. Θα ήθελα καμμιά συμβουλή από αυτούς που γνωρίζουν για αποφύγουμε κι άλλα τέτοια επεισόδια στο μέλλον. Αυτό που θα κάνω εγώ με πρώτη μου ευκαιρία, είναι να ενισχύσω εξωτερικά το κοτέτσι με κουνελόσυρμα. Κάτι δηλαδή που έπρεπε να έχω κάνει από την αρχή.
********************************************************
10/2/2011
Η πρώτη γενιά τελείωσε με επιτυχία. Οι κότες πέρασαν τα 2 κιλά βάρους η κάθε μιά και σφάχτηκαν, ξεπουπουλιάστηκαν και καθαρίστηκαν όλες (δυστυχώς και τις αγαπησιάρες που έγραψα παραπάνω) επειδή τα μικρά της νέας γενιάς θα είχαν σοβαρό πρόβλημα συγκατοίκησης με τις "γριές"...
Στα σπλάχνα μερικών βρέθηκαν 4,5 ακόμα και 6 κρόκοι αυγών σε χρώμα βαθύ πορτοκαλί. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγες μέρες θα είχαμε και τα πρώτα αυγά. Δε πειράζει, με τις επόμενες.
Το κρέας τους δίνει καταπληκτικές σούπες και μακαρονάδες, ενώ απέχει έτη φωτός από τα τυποποιημένα κοτόπουλα των S/M.
Τώρα ετοιμάζομαι για την αγορά 25 μικρών ηλικίας 20 - 25 ημερών κι έχω προετοιμάσει το κοτέτσι κατάλληλα. Καθαρίστηκαν όλα τα άχυρα από τις παλιές και απολυμάνθηκε ο χώρος και οι ταϊστρες και ποτίστρες. Στην αγορά οι τιμές του καθενός κοτόπουλου κειμένονται από 1,80 - 2 €. Οι τροφές όσο μεγαλύτερη συσκευασία τόσο φτηνότερα.
********************************************************
15/2/2011
Αγόρασα 25 πουλάκια και μπήκαν στο καθαρισμένο και απολυμασμένο κοτέτσι. Φαίνονται όλα υγιέστατα και τρώνε λαίμαργα. Έκλεισα τις 3 από τις 4 πλευρές του κοτετσιού με πλαστικό για προστασία από το κρύο. Θα το βγάλω όταν ο καιρός ζεστάνει.
********************************************************
15/3/2011
Αγόρασα 25 πουλάκια και μπήκαν στο καθαρισμένο και απολυμασμένο κοτέτσι. Φαίνονται όλα υγιέστατα και τρώνε λαίμαργα. Έκλεισα τις 3 από τις 4 πλευρές του κοτετσιού με πλαστικό για προστασία από το κρύο. Θα το βγάλω όταν ο καιρός ζεστάνει.
********************************************************
15/3/2011
Τα κοτοπουλάκια έχουν μεγαλώσει πολύ. Έχουν αρχίσει και τρώνε το μίγμα που έφτιαχνα και στην πρώτη γενιά. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η ποσότητα νερού που καταναλώνουν. Περίπου 10 λίτρα ημερησίως!! Θα φτιάξω λοιπόν μια πατέντα για να υπάρχει άφθονο νερό, την οποία και θα δημοσιεύσω κι εδώ. Κατά τ' άλλα όταν τους ανοίγω την πόρτα ξεχύνονται προς τη χλόη και γεμίζει ο τόπος κοτόπουλα. Καμάρι να δείς!!
Η δεύτερη γενιά
Το
μόνο κακό είναι πως δε μπορώ να συμφιλιώσω τον Μπέν (ο νέος μας
σκυλάκος) με τις κότες. Είναι ημίαιμος με τη μισή του καταγωγή από
ποιμενική ράτσα. Για την άλλη του μισή δε ξέρω!!
********************************************************
30/4/2011
Η δεύτερη γενιά μεγάλωσε πολύ! Το ωραίο είναι πως τα κοκκόρια και οι κότες είναι μισά - μισά.
********************************************************
31/5/2011
Τα κοκκόρια βαρβάτεψαν και ταλαιπωρούν τις καϋμένες τις κότες. Ακούς φωνές απελπισίας από τους "βιασμούς" κάθε λίγο και λιγάκι. Αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σφαγή 5 μεγαλόσωμων αρσενικών για αρχή, τα οποία μας έδωσαν καθαρό κρέας 15 κιλά!
Την επόμενη κιόλας μέρα 1 Ιουνίου πήραμε χαρά μεγάλη με 2 αυγά που ανακαλύψαμε στο κοτέτσι. Το ένα το βρήκαμε πίσω από τη μεγάλη ποτίστρα και το άλλο δίπλα από τη βάση της σκάλας του κοτετσιού. Τα αυγά πολύ μικρά, σχεδόν τα 2/3 των κανονικών αυγών, αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα παίρνουμε μεγαλύτερα μεγέθη. Άντε και καλή αρχή!
Για να μη το ξεχάσω. Το ένα αυγό το πήραμε για γευστική δοκιμή, το άλλο, αφού γέμισα ένα πλαστικό καφάσι μέχρι τη μέση με άχυρο, το τοποθέτησα απαλά στο κέντρο. Το αυγό αυτό αποτελεί το λεγόμενο "φώλο" ή αλλοιώς το κίνητρο για να γεννούν οι κότες σε συγκεκριμένο σημείο κι όχι όπου θέλουν αυτές.
********************************************************
14/6/11
Μέσα στο καφάσι βρήκαμε 11 αυγά. Φαίνεται πως οι κυρίες πήραν μπροστά για τα καλά. Θα σκεφτώ κάτι για κάποια πιο άνετη φωλιά, ίσως και για δύο. Αυτό γιατί όταν κάποια γεννάει και υπάρχουν άλλες στην ουρά, φαίνεται να ανυπομονούν να τελειώσει η πρώτη και κακαρίζουν ανήσυχες μέχρι να το κάνουν κι αυτές. Μερικά από τα αυγά είναι διπλάσια σε μέγεθος από τα υπόλοιπα.
********************************************************
20/6/2011
Κάποια κότα ή κάποιος κόκκορας βρίσκει ελκυστικά τα αυγά σαν τροφή και δεν μαζέψαμε κανένα. Άμεση δράση φτιάχνοντας αυγοπαγίδα, σκεφτείτε τις μπάλες του μπιλιάρδου που πέφτουν μέσα στο τραπέζι, καθώς και ένα αυγό που το γέμισα με γύψο. Είναι τακτική που αποδίδει και αποτρέπει τις αυγόφιλες από το να τρώνε αυγά. Αργά χτές το απόγευμα αρχίσαμε να ξαναπαίρνουμε αυγά.
********************************************************
26/6/2011
Σφάξαμε 5 κοκκόρια, έτσι έμειναν 2 στο κοτέτσι μαζί με 12 κότες. Επλπίζω τώρα σε μικρότερη ταλαιπωρία και σε λιγότερες κραυγές απελπισίας. Τα αυγά γίνονται όλο και πιο μεγάλα.
********************************************************
28/6/2011
Μετά τη μείωση των κοκοριών έβγαλα την αυγοπαγίδα και ξανατοποθέτησα το κλασσικό πλαστικό καφάσι με άχυρο. Βρήκα 13 αυγά. Έχω αφήσει το γύψινο αυγό, το οποίο φαίνεται πως δούλεψε κανονικά. Παρέλειψα να γράψω πως έχω προσθέσει στη διατροφή τους και σπασμένα κοχύλια, και μια χούφτα αλάτι για να πάρουν όσο ασβέστιο θέλουν και να μη τσιμπολογάνε τα τσόφλια των αυγών τους για να το πάρουν από εκεί.
********************************************************
1/7/2011
Η αυγοπαραγωγή συνεχίζεται μια χαρά. Υπολογίζω γύρω στα 40 αυγά την εβδομάδα. Ήδη ξεκινήσαμε να χαρίζουμε! Αυτο με βάζει σε υπόνοιες πως κάποιος από τους μακαρίτες κόκορες έκανε τη ζημιά...
********************************************************
7/9/2011
Για όσους δεν έχουν κοντινή πρόσβαση με το νερό αφιερώνεται η παρακάτω πατέντα. Η μεγάλη ποτίστρα στην οποία τελικά κατέληξα έχει ως εξής : Παίρνουμε ένα πλαστικό δοχείο λαδιού 50 lt (λίμπα τη λέμε στο χωριό μου) και 2 εκατοστά από τη βάση της κάνουμε μια τρύπα με το τρυπάνι διαμέτρου 0,5 cm. Σιγουρευόμαστε πως το καπάκι δεν επιτρέπει να περνάει αέρας. Αγοράζουμε και ένα μεγάλο πιάτο μεγάλης γλάστρας, το οποίο θα αποτελεί τη βάση της κατασκευής και από κει θα πίνουν το νερό οι κότες μας. Γεμίζουμε το δοχείο με νερό και το σφραγίζουμε πολύ καλά με το καπάκι του. Για να είμαστε σίγουροι πως δεν περνάει αέρας βάζουμε ανάμεσα στο καπάκι και στο χείλος του δοχείου ένα πλαστικό φύλλο. Προσωπικά χρησιμοποίησα ένα κομμάτι νεοπρέν 3 χιλιοστών (είναι το υλικό που φτιάχνουν τις στολές κατάδυσης. Η πατέντα λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Το νερό στο πιάτο φτάνει μέχρι το ύψος της τρύπας του δοχείου και πλέον δεν υπάρχει φόβος να ξεμένουν οι κότες από νερό. Προσθέστε κάθε φορά στο δοχείο και την ανάλογη ποσότητα ΕΜ. Δεν αφήνουμε ποτέ το ίδιο νερό πάνω από 5-6 μέρες. Αδειάζουμε το παλιό, καθαρίζουμε το δοχείο και γεμίζουμε με φρέσκο. Την όλη κατασκευή μπορείτε να τη σηκώσετε μέχρι εκεί που φτάνουν οριακά οι κότες να πιούν, αποφεύγοντας τα πολλά λερώματα.
********************************************************
28/11/2011
Ο Μπεν ο σκυλάκος που γαϊδουροποιήθηκε από το πολύ φαϊ, θέλοντας να σπάσει τη μονοτονία του, εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο το κοτετσόσυρμα, καταφέρνοντας να ανοίξει τρύπα ικανή να τον χωρέσει και κατάφερε να σκοτώσει τη μια κότα και τραυματίσει σοβαρά τον ένα κόκορα. Θα ήθελα καμμιά συμβουλή από αυτούς που γνωρίζουν για αποφύγουμε κι άλλα τέτοια επεισόδια στο μέλλον. Αυτό που θα κάνω εγώ με πρώτη μου ευκαιρία, είναι να ενισχύσω εξωτερικά το κοτέτσι με κουνελόσυρμα. Κάτι δηλαδή που έπρεπε να έχω κάνει από την αρχή.
********************************************************
31/01/2012
Ο λόγος για τον τελευταίο κόκορα. Μιλάμε για πολύ τσαμπουκά! Επιτίθεται σε όλους ανεξαιρέτως με μεγάλη μανία. Όσο και να τον απωθείς αυτός εκεί. Εγώ βρίσκω συνέχεια δικαιολογίες να αναβάλω τη σφαγή του, για την οποία όλοι οι υπόλοιποι επιμένουν. Είμαστε σε αναμονή....
*************************************************************
26/03/2012
Το κουνελόσυρμα έχει μπει εδώ κι αρκετό καιρό και έχω γλυτώσει. Τώρα πια οι κότες δεν είναι περιορσμένες στο χώρο του κοτετσιού, αλλά έχουν και μια μεγάλη αυλή για να βολτάρουν με άνεση.
Το Σ/Κ ολοκλήρωσα και μια κλούβα για τα μικρά
πουλάκια που πρόκειται να πάρω. Όσο για το σκύλο αρκείται στο να
περιφέρεται περιμετρικά του νέου συρματοπλέγματος και να ξερογλύφεται
μελαγχολικά. Ο κόκορας το χαβά του. Επιθετικός και ύπουλος. Τις προάλλες
ενώ ήμουν σκυμένος κι άλλαζα το νερό τους, μου κατάφερε μια γερή
τσιμπιά από πίσω. Του ανταπέδωσα τη φιλοφρόνηση αλλά μάλλον χαμογέλασε,
παρά στενοχωρήθηκε. Το τσουκάλι περιμένει ακόμα.........
Αντικατέστησα
το διαφανές πλαστικό με ένα μουσαμά 3 χ 4 μ. που αγόρασα (10 €) από το
praktiker. Είναι πολύ καλής κατασκευής αδιάβροχο και αρκετά χοντρό.
Τώρα που καλοκαιριάζει θα υπάρχει άφθονη σκιά, ενώ θα γλυτώσουν και τις
χειμωνιάτικες διαρροές από τις βροχοπτώσεις. Φαίνεται πως το
απολαμβάνουν όσο τίποτε άλλο.
31/01/2012
Ο λόγος για τον τελευταίο κόκορα. Μιλάμε για πολύ τσαμπουκά! Επιτίθεται σε όλους ανεξαιρέτως με μεγάλη μανία. Όσο και να τον απωθείς αυτός εκεί. Εγώ βρίσκω συνέχεια δικαιολογίες να αναβάλω τη σφαγή του, για την οποία όλοι οι υπόλοιποι επιμένουν. Είμαστε σε αναμονή....
*************************************************************
26/03/2012
Το κουνελόσυρμα έχει μπει εδώ κι αρκετό καιρό και έχω γλυτώσει. Τώρα πια οι κότες δεν είναι περιορσμένες στο χώρο του κοτετσιού, αλλά έχουν και μια μεγάλη αυλή για να βολτάρουν με άνεση.
 |
| Οι σύνδεσμοι |
 |
| Η κλούβα για τα νέα μικρά |
 |
| Ο νέος μουσαμάς τοποθετημένος |
**************************************************************
07/04/2012
ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΦΙΞΕΙΣ
07/04/2012
ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΦΙΞΕΙΣ
20
νεοσσοί παρελήφθησαν σε άριστη κατάσταση. Αυτή τη φορά φρόντισα τα
κοκόρια να μην είναι πάνω από 4. Τα μικρά ήταν σαφώς κουρασμένα μέχρι να
καταλήξουν στην κλούβα και σίγουρα πεινασμένα. Η ταίστρα τους είναι
χειροποίητη από ξύλα παλετών μη εμποτισμένα με φάρμακο, ενώ η ποτίστρα
αιωρείται 2-3 εκατοστά από το πάτωμα. Σαν πάτωμα επέλεξα καλής ποιότητας
κουνελόσυρμα, ενώ η υπόλοιπη κλούβα ασφαλίστηκε με κοτετσόσυρμα. Τέλος
τοποθέτησα μια παλιά πετσέτα μπάνιου στην άλλη άκρη, όπου έδειξαν να
απολαμβάνουν τον υπνάκο τους και εκάλυψα με πλαστικό όλη την κλούβα
εκτός της κάτω μεριάς και της πόρτας, αφού η ΕΜΥ έχει δώσει βροχές για
κάμποσες μέρες. Όταν περάσουν οι μπόρες θα αφαιρεθεί.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Τα
μωρά από εκεί που προέρχονται έχουν συνηθίσει σε άλλες ταίστρες και
ποτίστρες. Πρέπει λοιπόν να τα βάζουμε ένα ένα απαλά να δοκιμάζουν με το
ράμφος τους το φαγητό και το νερό προκειμένου να καταλάβουν τη θέση
τους. Δε θέλει και ιδιαίτερη προσπάθεια. Τα μικρά είναι προικισμένα από
τη φύση να το αντιλαμβάνονται γρήγορα. Όπως και οι προηγούμενες γενιές,
έτσι κι αυτά δείχνουν να αγαπούν να μπαίνουν στην κυριολεξία μέσα στην
ταίστρα και να τρώνε ακατάπαυστα. Αυτό δεν πρέπει να προβληματίζει, απλά
να φροντίζουμε μια φορά την εβδομάδα να καθαρίζουμε τελείως την ταίστρα
και να αλλάζουμε πολύ τακτικά το νερό.
Εδώ
μέσα θα ζήσουν περίπου 40 ημέρες, αλλά στα μεσοδιαστήματα θα τα βγάζω
για βόλτα στον περίβολο του κοτετσιού, αφού πρώτα κλειδώνω τις μεγάλες
κότες στο κοτέτσι. Αν και αυτές δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα
μικρά και κυρίως ο μοχθηρός μου κόκορας ,ο οποίος παρεπιπτόντως ζει
ακόμα αφού τα κηπευτικά δε μου έχουν δώσει χρόνο για τη σφαγή του. 'Ισως
κατά βάθος το αποφεύγω κι εγώ.
**************************************************************
26/06/2012
Τα μικρά μεγάλωσαν και φυσικά τα έβγαλα από την κλούβα και τοποθέτησα σε αυτή τα 30 ημερών κουνελάκια, αφού την απολύμανα και την τροποποίησα για τη διαβίωσή τους.
Η ποτίστρα
Νομίζω πως χρωστούσα και μια φωτογραφία για το πότισμα των κοτόπουλων. Εδώ βλέπετε μια λίμπα λαδιού χωρητικότητας 50 λίτρων. Στη βάση και 2 εκατοστά ψηλότερα έχει γίνει μια τρύπα με το δράπανο διαμέτρου περίπου ενός τσιγάρου. Σαν βάση τοποθετήθηκε ένα πιάτο για μεγάλη γλάστρα διαμέτρου ικανής να αφήνει χώρο για να μπορούν να πίνουν νερό οι κότες. Το μεγάλο μυστικό είναι να μην υπάρχει διαρροή αέρα από το καπάκι. Γι αυτό έβαλα ένα κομμάτι νεοπρέν (υλικό στολή κατάδυσης) και η στεγανοποίηση είναι τέλεια. Αφού γεμίσω το δοχείο με το νερό κλείνω αμέσως το καπάκι και κατεβαίνει στο πιάτο νερό μέχρι του ύψους της τρυπούλας. όσο πίνουν οι κότες, τόσο κατεβαίνει και το νερό. Καλό είναι να ρίχνουμε και λίγους ενεργούς μικροοργανισμούς για τη καλή ποιότητα του νερού.
Το άχυρο
Έβαλα στον προαύλιο χώρο άχυρο που μάζεψα από την αγριοβρώμη που ξεράθηκε στο χωράφι και τους αρέσει ιδιαίτερα το καινούργιο σκηνικό, αφού συνέχεια σκαλίζουν τα άχυρα και κοιτάζουν για να βρουν ούτε κι εγώ ξέρω τι!
Η γεννήστρα
Τα κοτάκια αφού δέχτηκαν λίγες μικροεπιθέσεις από τις γεροντότερες, σήμερα καταφέρνουν να ζουν ειρηνικά μαζί τους και έχουν βρεί τη δική τους θέση στο κοτέτσι.
26/06/2012
Τα μικρά μεγάλωσαν και φυσικά τα έβγαλα από την κλούβα και τοποθέτησα σε αυτή τα 30 ημερών κουνελάκια, αφού την απολύμανα και την τροποποίησα για τη διαβίωσή τους.
Νομίζω πως χρωστούσα και μια φωτογραφία για το πότισμα των κοτόπουλων. Εδώ βλέπετε μια λίμπα λαδιού χωρητικότητας 50 λίτρων. Στη βάση και 2 εκατοστά ψηλότερα έχει γίνει μια τρύπα με το δράπανο διαμέτρου περίπου ενός τσιγάρου. Σαν βάση τοποθετήθηκε ένα πιάτο για μεγάλη γλάστρα διαμέτρου ικανής να αφήνει χώρο για να μπορούν να πίνουν νερό οι κότες. Το μεγάλο μυστικό είναι να μην υπάρχει διαρροή αέρα από το καπάκι. Γι αυτό έβαλα ένα κομμάτι νεοπρέν (υλικό στολή κατάδυσης) και η στεγανοποίηση είναι τέλεια. Αφού γεμίσω το δοχείο με το νερό κλείνω αμέσως το καπάκι και κατεβαίνει στο πιάτο νερό μέχρι του ύψους της τρυπούλας. όσο πίνουν οι κότες, τόσο κατεβαίνει και το νερό. Καλό είναι να ρίχνουμε και λίγους ενεργούς μικροοργανισμούς για τη καλή ποιότητα του νερού.
Το άχυρο
Έβαλα στον προαύλιο χώρο άχυρο που μάζεψα από την αγριοβρώμη που ξεράθηκε στο χωράφι και τους αρέσει ιδιαίτερα το καινούργιο σκηνικό, αφού συνέχεια σκαλίζουν τα άχυρα και κοιτάζουν για να βρουν ούτε κι εγώ ξέρω τι!
Η γεννήστρα
Τα κοτάκια αφού δέχτηκαν λίγες μικροεπιθέσεις από τις γεροντότερες, σήμερα καταφέρνουν να ζουν ειρηνικά μαζί τους και έχουν βρεί τη δική τους θέση στο κοτέτσι.
Κι εδώ είναι μια κατασκευούλα για να γεννάνε οι κότες. Γιατί χρειάζεται? Με τα πλαστικά καφάσια κάποιες κότες πηδούσαν άτσαλα μέσα προκειμένου να γεννήσουν και έσπαζαν τα αυγά. Σπασμένα αυγά σημαίνει κίνδυνος να συνηθίσουν την ωραία γεύση τους και να τα σπάζουν στο μέλλον μόνες τους. Με την κατασκευή αυτή των 4 χωρισμάτων, μπαίνουν μέσα μια μια ευλαβικά κάθονται στο πλούσιο άχυρο, γεννάνε το αυγό τους και όλα καλά. Να το κάνετε απαραιτήτως για να γλυτώσετε από πολλά.
**************************************************************
27/06/2012
Γελάσαμε σήμερα με τη ψυχή μας! Μέσα στα κανονικά αυγά βρήκαμε κι ένα σε μέγεθος καρυδιού. Πράγμα που σημαίνει πως κάποια από τις νέες κοτούλες ξεκίνησε να γεννάει. Για να δούμε. Πάντως όσες από τις παλιές έχουν μείνει θα σφαχτούν το φθινόπωρο για να επικρατήσει η καινούργια γενιά.
Ένας καλός φίλος και λάτρης της φυσικής ζωής ο κ. Ανδρέας (αυτός που μου σύστησε να φτιάξω τη γεννήστρα) θα μου φέρει 2 κοτοπουλάκια που προέρχονται από φυσιολογική εκκόλαψη. Θα ενημερώσω σύντομα το blog με φωτογραφίες και την κλούβα που θα παραμείνουν μέχρι να μεγαλώσουν κάπως.
