Ταξίδια στην Ελλάδα μας


Τελικός προορισμός: Ελαφόνησος

Φέτος δεν είναι η πρώτη φορά που επιλέξαμε το μικρό αυτό νησάκι για τις οικογενειακές διακοπές μας. Το είχαμε επισκεφτεί πάλι πριν από καμιά 10ετία και μας είχε αφήσει πολύ καλές αναμνήσεις.
Η Ελαφόνησος βρίσκεται 570 μέτρα από τις νοτιοανατολικές ακτές της Πελοποννήσου. Το ferry θέλει μόνο 10 λεπτά για να αράξει στο μικρό λιμανάκι της χώρας.
Φυσικά θα πρέπει ο ταξιδιώτης να είναι προετοιμασμένος για πολλά χιλιόμετρα οδικής διαδρομής μέχρι την Πούντα. Προσωπικά για Ελαφόνησο από Πάτρα και επιστροφή το κοντέρ μου έγραψε 1100 km, κάνοντας βέβαια και κάμποσες παρακάμψεις για να χορτάσει το μάτι μας τις ομορφιές της Πελοποννήσου.
Πάτρα λοιπόν, Πύργος, Καλό Νερό. Καλαμάτα, Σπάρτη κλπ.
Σκέφτομαι πως για τον Βορειελλαδίτη το ταξίδι αυτό δε μπορεί μάλλον να είναι μονοήμερο. Σκεφτείτε πως πολλά κομμάτια του οδικού δικτύου χαρακτηρίζονται άνετα ως «άγονη γραμμή», με αποτέλεσμα ο μέσος όρος ταχύτητας να πέφτει πολύ χαμηλά.
Όμως αυτό ίσως να είναι που κάνει τον τελικό προορισμό στην Ελαφόνησο να φαντάζει σχεδόν μαγικός.
Ο Ταΰγετος είναι ένα από τα αγαπημένα μου βουνά. Όσο δύσκολη είναι η αναβάσή του, άλλο τόσο δε θα πλήξεις εξαιτίας της πολυμορφίας και των εναλλαγών του τοπίου. Διασχίζοντάς τον θα βρείτε κάμποσα δροσερά στέκια για ξεκούραση. Μικροπωλητές πουλούν διάφορα ντόπια βότανα και μυρωδικά ενώ οι  ταβέρνες κάτω από αιωνόβια δέντρα θα σας προσφέρουν άφθονη δροσιά και ξεκούραση. Να υπογραμμίσω εδώ πως ο Ταΰγετος είναι το βασίλειο του βαλσαμόχορτου. Τέλος Ιουλίου θα το βρείτε σε αφθονία σε μέρη προσιτά. Πάρτε λίγα άνθη για το σπιτικό σας  βάλσαμο κι αφήστε τις ρίζες στην ησυχία τους.  
Πλύτρα
Το απόγευμα φτάσαμε κουρασμένοι στο όμορφο χωριό Πλύτρα. Απολαύσαμε το μπανάκι μας, βγήκαμε στη πλατεία το βράδι και διανυκτερεύσαμε στο μοναδικό συγκρότημα ενοικιαζόμενων πουδιαθέτει η περιοχή μόνο με 40 € . Την επόμενη θα πέρναμε το καραβάκι που κάνει τα καθημερινά δρομολόγια Πούντα - Ελαφόνησος. (ανά μια ώρα) Τιμή για ΙΧ 10,50 €, ενώ η τιμή για κάθε επιβάτη 1,00 €.
Αυτοί που θα επιλέξουν το νησάκι αυτό για τις διακοπές τους, θα πρέπει να γνωρίζουν πως θα πάνε εκεί με σκοπό να ξεκουραστούν ψυχικά και να ηρεμήσουν από τις πολύβουες πόλεις τους. Δεν προσφέρει πολλά ξεφαντώματα, και νυκτερινές διασκεδάσεις, παρόλα αυτά οι νεότεροι θα βρουν τον τρόπο να διασκεδάσουν στα λιγοστά μπαράκια και καφέ του νησιού.
Το Κάτω Νησί
Η συνολική επιφάνεια της Ελαφονήσου είναι μόνο 19 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχοντας μόνο σαν επιλογές το Χωριό ή τη Χώρα, τον οικισμό Κάτω Νησί με τις πανέμορφες νησίδες του και φυσικά το Σίμο στον όρμο του Σαρακίνικου, όπου πρόκειται για μια από τις ομορφότερες παραλίες του κόσμου (χωρίς υπερβολή).
Σίμος
Εκεί λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια ένα μεγάλο και αρκετά οργανωμένο κάμπινγκ που μαζεύει τη νεολαία κι όχι μόνο, το οποίο έχει ελεύθερη είσοδο για επισκέπτες κολυμβητές.   
Το ψηλότερο σημείο του νησιού είναι η κορυφή Βάρδια με ύψος μόλις 276 μ.
Σοκάκι στο χωριό
Οι κάτοικοι είναι εξαιρετικά φιλόξενοι και καλοσυνάτοι. Στο χωριό θα βρείτε τοπικά γλυκίσματα, καθώς και κάμποσα μαγαζάκι με τουριστικά είδη, αρκετά από τα οποία είναι καλλιτεχνημένα από ντόπιους.
Στο λιμανάκι του χωριού
Τα ταβερνάκια δεν λείπουν από όλη την παραλία, ενώ το ψάρι ρέει άφθονο. Φυσικά το ίδιο το νησί λόγω ρηχής διαμόρφωσης δεν φιλοξενεί πληθώρα ψαριών, έτσι τα ψάρια έρχονται συνήθως από τα Κύθηρα ή Αντικύθηρα.
Θα σταθώ λίγο στις τιμές. Πιστεύω τα 70 € που ζητούν για ένα κιλό αστακού με λίγα μακαρόνια στο νησάκι αυτό είναι υπερβολικά για το σήμερα. Την ίδια στιγμή που μεγάλοι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί διαθέτουν τα ψάρια τους πολύ φτηνότερα. Επίσης η διαμονή για αυτούς που θα επιλέξουν το Αύγουστο είναι τσουχτερή. 100 – 200 € για ένα δωμάτιο μεσούσης της κρίσης είναι πολλά. Φροντίστε λοιπόν να εξασφαλίσετε  κατάλυμα 2 μήνες πριν την επίσκεψη σας στην Ελαφόνησο καταφέρνοντας πιο προσιτές τιμές.


Μη ξεχάσετε να πάτε από Μονεμβασιά

**********************************************

Ταξίδι στη μαγευτική ορεινή Ναυπακτία



Κείμενο - φωτογραφίες : Κώστας Ανδρεόπουλος

Το κάλεσμα των βουνών είναι πολύ δυνατό. Όπως δυνατές είναι και οι αναμνήσεις που κουβαλάω  από τα μικράτα μου. Θες το μεγαλείο των βουνών, θες οι μυρουδιές των ελατόδασων στο απόβροχο, θες οι παιδικές αναμνήσεις από τις καλοκαιρινές διακοπές, θες το σμίξιμο με πρόσωπα αγαπημένα, όλα αυτά μαζί βουίζουν ευχάριστα μέσα μου και με κάθε ευκαιρία παίρνω το δρόμο για τα ψηλά της Ναυπακτίας.  Εκεί είναι και το χωριουδάκι της μισής ταπεινής μου καταγωγής, που όμως για μένα είναι ένας παράδεισος στα μικρά διαλείμματα της  μάχης για την επιβίωση στη πόλη.

Τα ferries  για το Αντίρριο τα αντικατέστησε η γέφυρα. Ελάχιστα έχουν απομείνει πια στη γραμμή. Αν βιάζεσαι επιλέγεις τη γέφυρα με το υψηλό αντίτιμο των σχεδόν 13 €,  διαφορετικά παίρνεις το καραβάκι με τα μισά λεφτά. Στη Ναύπακτο μπορείτε να προμηθευτείτε  ότι θέλετε (οπωσδήποτε να φουλάρετε βενζίνη) και μετά θα πάρετε το δρόμο προς Ιτέα, αλλά στη διασταύρωση θα συνεχίσετε ευθεία ακολουθώντας τις ταμπέλες προς ορεινή Ναυπακτία ή Άνω Χώρα. Περνάτε την πεντάτοξη  γέφυρα του Μόρνου κι αμέσως μετά αριστερά κι ευθεία θα προσπεράσετε το Ευπάλιο και κατευθύνεστε προς τη Μονή Βαρνάκοβας έχοντας τη στα αριστερά σας. Για όποιον θελήσει αξίζει τον κόπο μια παράκαμψη για μια επίσκεψη στο μοναστήρι.
Η θέα από ψηλά
Συνεχίζοντας τη πορεία σας θα συναντήσετε το χάνι της Ρέρεσης. Μπορείτε να φάτε ή να ξαποστάσετε για λίγο απολαμβάνοντας το καφεδάκι σας και να πάρετε δυνάμεις για τις στροφές που πρόκειται να ακολουθήσουν. Φανταστείτε πως ενώ η συνολική διαδρομή είναι περίπου 60 χιλιόμετρα, ο χρόνος που χρειάζεται για ολοκληρωθεί χωρίς στάσεις είναι πάνω από 1,5 ώρα. Αυτά εξαιτίας των πολλών στροφών. Και παλιότερα που ήταν χωματόδρομος χρειαζόσουν πάνω από 2 ώρες. Στην γέφυρα της Ρέρεσης μπορείτε να χαζέψετε την πανέμορφη φύση, ειδικά όταν είναι Φθινόπωρο, με τα φύλλα των δέντρων σε μια χρωματική πανδαισία.  
Στη γέφυρα της Ρέρεσης
Συνεχίζοντας τη διαδρομή προς τη Λιμνίτσα, θα παρατηρήσετε πως ήδη το τοπίο έχει αποκτήσει μια άγρια ομορφιά και η ευεργετική επίδραση του καθαρού αέρα αρχίζει να ξυπνάει όλες τις αισθήσεις. Στη Λιμνίτσα κάντε μια στάση στη ταβέρνα «Τζάκι». Η κυρά Τασία πάντα φιλόξενη και χαμογελαστή θα σας ταξιδέψει με ένα σωρό παραδοσιακές γεύσεις με αποκορύφωμα τις  πίτες, το χοιρινό με καμβρολάχανα και  τα υπέροχα μαγειρευτά της. Για επιδόρπιο συνιστώ γιαούρτι συνοδευμένο με γλυκό κουταλιού καρότο.
Ομίχλη στην ορεινή Ναυπακτία
Αφήνοντας τη Λιμνίτσα μετά από 150 μέτρα στρίβουμε αριστερά και προχωράμε συναντώντας το Κοκκινοχώρι, το Χρύσοβο και τον Ασπριά. Έχουμε ήδη μπει στον υπέροχο κόσμο των ελάτων και των καστανόδασων. Αμέσως μετά είναι το δικό μου χωριουδάκι με την ονομασία Κεντρική. Τα καφενεία του Αλέκου και του Πάνου είναι ανοιχτά το καλοκαίρι σερβίροντας και φαγητό, αλλά και κάποια Σαββατοκύριακα του χειμώνα. Μη φοβηθείτε όμως πως θα πεινάσετε αφού 8 χιλιόμετρα μετά είναι η Άνω Χώρα.  Το τουριστικότερο χωριό του πρώην Δήμου Αποδοτίας και μέχρι πρότινος η έδρα του Δήμου. Δίκαια αποτελεί το «κεφαλοχώρι» της ευρύτερης περιοχής μαζί με την Τερψιθέα. Σε ημέρες αργίας καλό θα ήταν να έχετε εξασφαλίσει τη διαμονή σας κλείνοντας δωμάτια της αρεσκείας σας λίγες μέρες πριν την άφιξή σας.
Εδέμ
Για τους γυμνασμένους προτείνω ανεπιφύλακτα ένα ανέβασμα στην κορφή του βουνού με την ονομασία Τσακαλάκι. Επιβλητικό και πανέμορφο! Μιλάμε για τις νότιες απολήξεις της οροσειράς της Πίνδου.  Στη βάση βρίσκεται η «Μελισσόβρυση». Το  κρυστάλλινο νερό που σιγοτρέχει από την πηγούλα μαζί με το ψωμί, τις ντομάτες και το τυρί που θα έχετε στο σακίδιό σας θα σας κάνουν να αισθανθείτε ανώτεροι των βασιλέων. Κατακτώντας την κορφή θα αποζημιωθείτε με το παραπάνω από τη θέα, αλλά και από τις μυρωδιές των αγριοβότανων του βουνού, με αυτή της ρίγανης να επικρατεί.
Το αγνάντιο από τη Μελισσόβρυση
Ανάμεσα στη Κεντρική και την Άνω Χώρα υπάρχει ο Αι Γιάννης. Ένα παραμυθένιο μέρος ξεκούρασης για όλους τους ταξιδιώτες με αρκετά ξύλινα τραπέζια και καθίσματα, καθώς και με μια μεγάλη ψησταριά, πράγμα που σημαίνει πως μπορείτε να οργανώσετε ένα BBQ  και να απολαύσετε ένα γεύμα μέσα στη μαγευτική αυτή περιοχή. Μη ξαφνιαστείτε αν δείτε κάποιο ζαρκάδι να σας παρατηρεί. Είναι αρκετά τακτικό φαινόμενο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σκιουράκια, λαγούς, αλεπούδες κι ένα σωρό άγρια ζωντανά.   Φεύγοντας, δεν ξεχνάμε ποτέ πίσω  τα σκουπίδια μας και σιγουρευόμαστε πως η φωτιά που ανάψαμε έχει σβήσει.
Φθινόπωρο στον Αι Γιάννη
Το σκαιάδιο στον Αι Γιάννη
Αναζητήστε το δασικό δρόμο της Άνω Χώρας και περπατήστε κάτω από τις υπεραιωνόβιες καστανιές. Το σκιερό δασικό μονοπάτι με το κοκκινόχωμα είναι τελείως βατό και ως εκ τούτου ενδείκνυται  για όλες τις ηλικίες.  Επίσης όμορφες βόλτες είναι το μονοπάτι στο ρέμα του Κάκαβου με άφθονα τρεχούμενα νερά, αλλά και το μονοπάτι του Οινέα το οποίο θα σε οδηγήσει από την Άνω στην Κάτω Χώρα.  
Περπατώντας
Οι κάτοχοι 4κίνητων οχημάτων μπορούν να τολμήσουν την είσοδό τους σε όποιο χωματόδρομο συναντήσουν στην ευρύτερη περιοχή (πάντα με στεγνό καιρό) και να ανακαλύψουν τις ομορφιές του δάσους. Μην αφήνετε την ευκαιρία της επαφής με τη φύση να πάει χαμένη. Βλέπω αρκετούς επισκέπτες στα μέρη μας να κλείνονται στα δωμάτια τους και να ξεμυτίζουν μόνο για φαγητό. Και μετά πάλι μέσα. Σίγουρα είναι επιλογή τους, αλλά πιστεύω πως χάνουν το νόημα της συγκεκριμένης εκδρομής.
Σκέψου "πράσινα"
Μπορείτε να μπείτε σε όποιο δασικό χώρο θεωρείτε πως είναι προσβάσιμο. Οι λάτρεις της φωτογραφίας αν είναι τυχεροί και πέσουν σε ομίχλη, θα κάνουν την τύχη τους. Το ίδιο και οι συλλέκτες μανιταριών. Η ποικιλία είναι πολύ μεγάλη.  Προσοχή μόνο στα καιρικά φαινόμενα, τα οποία εξελίσσονται ταχύτατα και χωρίς πολλές προειδοποιήσεις. 
Προσοχή στα καιρικά φαινόμενα
Κάθε εποχή στην ορεινή Ναυπακτία έχει τη δική της ομορφιά. Φτάνει η διάθεσή σου να είναι θετική.
Τα καλοκαιράκια γίνονται αρκετά πανηγύρια στα χωριά και αποτελούν αφορμή για αντάμωμα όλων των παραθεριστών και των κοντοχωριανών.
Οι φτέρες επικρατούν στα δάση κι αν η επίσκεψή σας γίνει προς τα τέλη του φθινοπώρου, θα μπορέσετε να δείτε την εναλλαγή του χρώματός τους σε πολλές αποχρώσεις του κόκκινου. Οι χρωματικοί συνδυασμοί της φτέρης μαζί με το άφθονο πράσινο της γης, δημιουργούν εικόνες λες και είναι βγαλμένες από την παλέτα  ενός εξαιρετικού ζωγράφου.
Η φύση εκεί δεν αφήνει κανένα παραπονεμένο, είναι ένα καταπληκτικό ελιξίριο για κάθε τι που μας ταλανίζει, ένα βάλσαμο στα μάτια όσων διψάνε για την επαφή με τη φύση. Αλλά και οι ντόπιοι δε θα σε κάνουν ποτέ να αισθανθείς σαν ξένος. Η φιλοξενία των ντόπιων  είναι γνωστή.
Φεύγοντας, φροντίστε να προμηθευτείτε ντόπια προϊόντα. Τυριά εξαιρετικής ποιότητας, κατσικίσιο κρέας, αλλά κι ένα σωρό γλυκά του κουταλιού.   
Την άγονη αυτή γραμμή ή θα την ερωτευτείς από την πρώτη φορά που θα την επισκεφτείς, ή δε θα την αγαπήσεις ποτέ! Αυτοί όμως που την αγάπησαν από την πρώτη φορά , πάντα  θέλουν να επιστρέφουν εκεί.  Το κάλεσμα του βουνού είναι τόσο δυνατό που όταν τους καλεί  αυτοί ανταποκρίνονται. Ξανά και ξανά και ξανά.....
 ****************************************************************************
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΑ






"Το ενδιαφέρον κείμενο είναι του καθηγητή κυρίου Πέτρου Θεμελή. Οι φωτογραφίες δικές μου από την εκεί επίσκεψή μου τον φετινό Αύγουστο κατά την περίοδο των διακοπών"


H μελέτη της ελληνικής αρχαιότητας βρίσκεται ευτυχώς ακόμη στο κέντρο του ενδιαφέροντος ερευνητών από ολόκληρο τον κόσμο και δεν εννοώ μόνο τον λεγόμενο δυτικό.
Χρησιμοποιώ τον όρο «αρχαιότητα» με τα ισχύοντα σήμερα διευρυμένα της όρια, από την Παλαιολιθική Εποχή ως την Πρωτοβυζαντινή Περίοδο. Ευτύχησα στην αρχή της θητείας μου στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, τη δεκαετία του ’60, να εργαστώ στην περιοχή της Ηλείας και της Μεσσηνίας, να γνωρίσω χώρους ιδιαίτερης πολιτισμικής αξίας, όπως η αρχαία Ολυμπία και το Ανάκτορο του Νέστορα, και να συναντήσω εκεί καταξιωμένους αρχαιολόγους και ανασκαφείς της εποχής εκείνης, τον Εμίλιο Kunze, διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, και τον Κάρολο Blegen, ανασκαφέα του Ανακτόρου του Νέστορα και όχι μόνο. Και βέβαια τον William McDonald, διευθυντή των ανασκαφών του Πανεπιστημίου της Minnesota στα Νιχώρια, τον Σπυρίδωνα Μαρινάτο, τον Δημήτρη Θεοχάρη και άλλους νεότερους τότε.
Ομολογώ ότι η μορφή του μεθοδικού ανασκαφέα Κάρολου Blegen, πρωτοπόρου στην έρευνα της προϊστορικής Πελοποννήσου, που είχε συνδέσει το όνομά του με την Τροία και τη μυκηναϊκή Μεσσηνία, με επηρέασε βαθύτατα. Το παρελθόν μου έκτοτε (εννοώ το αρχαιολογικό) παραμένει δεμένο με τη μεσσηνιακή γη. Το 1969 μου έκανε την τιμή ο Κάρολος Blegen να επισκεφθεί την ανασκαφή μου στα Ακοβίτικα της Καλαμάτας.
Ο αγαπημένος επιστάτης του, ο Διονύσης Ανδρουτσάκης από τη Χώρα, πέρασε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του μαζί μου στη Μεσσήνη με τη σύζυγο του Χαρίκλεια. Ας μην ξεχνάμε ότι το 1952 είχε συντελεστεί από τον Michael Ventris η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β Γραφής χάρη στις 1.106 πήλινες πινακίδες, που είχαν έλθει στο φως στο Ανάκτορο του Νέστορος από τον Blegen. Γεγονός μέγα για την περίοδο εκείνη. Το 1962 είχε κυκλοφορήσει και η πρώτη έκδοση του Οδηγού για το Ανάκτορο του Νέστορα στα αγγλικά, με συγγραφέα τον ίδιο και τη σταθερή συνεργάτιδά του Marion Rawson. Από τον Οδηγό εκείνο αντλήσαμε όλοι τότε σημαντικές πληροφορίες και γίναμε δέκτες μιας νέας συναρπαστικής θα έλεγα εικόνας για τον μυκηναϊκό πολιτισμό, με τη βοήθεια και των έγχρωμων αναπαραστάσεων του ταλαντούχου καλλιτέχνη Piet de Jong.
Η επικράτεια του Νέστορα δεν εξαντλούνταν βέβαια στα όρια της περίφραξης του ανακτόρου και του σημερινού στεγάστρου, εκτεινόταν σε μια έκταση 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταλαμβάνοντας ολόκληρη σχεδόν τη σημερινή Μεσσηνία, χωρισμένο σε δύο διοικητικές επαρχίες, την Εντεύθεν και την Εκείθεν της οροσειράς του Αιγάλεω. Ιδιαίτερη άνθηση παρατηρείται στη Μεσσηνία κατά τη διάρκεια της εποχής του Χαλκού, τόσο την Πρώιμη (3200-2000 π.Χ.) όσο και τη Μέση (2000- 1550 π.Χ.) και κυρίως την Yστερη (1550-1050 π.Χ.). Το μνημειώδες διώροφο πρωτοελλαδικό “μέγαρο“ στα Ακοβίτικα, ο μεσοελλαδικός οικισμός στο Μάλθι, που έφερε στο φως ο Σουηδός αρχαιολόγος Natan Valmin, καθώς και το μυκηναϊκό Ανάκτορο “του Νέστορα“ στον Ανω Εγκλιανό αποτελούν τα πλέον εξέχοντα και γνωστά δείγματα αρχιτεκτονικής των τριών φάσεων της εποχής του Χαλκού.
Στο ανάκτορο του 13ου αιώνα π.Χ. στον Ανω Εγκλιανό, το κεντρικό κτήριο ήταν διώροφο, πλούσια εικονογραφημένο, και ορατό από μακριά, καθώς δέσποζε πάνω στην κορυφή της Ακρόπολης, σύμβολο δύναμης και εξουσίας. Στις παρυφές του λόφου βρίσκεται το μικρότερο Νοτιοδυτικό Κτήριο, ενώ προς τα ΒΑ το κτήριο των Εργαστηρίων. Η καρδιά του Ανακτόρου χτυπούσε στην αίθουσα του θρόνου με την εστία, τη διακοσμημένη με λιοντάρια και γρύπες, έδρα του άνακτα, κοσμικού ηγεμόνα και αρχιερέα.
Εδώ και στην ευρύχωρη αυλή, ο άναξ πρόσφερε πλούσια συμπόσια με τελετουργικό χαρακτήρα στο λαό και τους αξιωματούχους του. Eτσι εξηγείται και ο τεράστιος αριθμός των 2.854 κυλίκων που αποκαλύφθηκαν στην αποθήκη αρ. 19. Το Αρχείο στα αριστερά της εισόδου, φανερώνει ότι στο ανάκτορο του Ανω Εγκλιανού στεγαζόταν και λειτουργούσε ο διοικητικός μηχανισμός του βασιλείου. Η ανακτορική γραφειοκρατία, όπως αποκαλύπτεται μπροστά μας, μέσα από τις καταγραφές στις πινακίδες της Γραμμικής Β, συναγωνίζεται τα προγενέστερα γραφειοκρατικά συστήματα της Ανατολής, αλλά και σύγχρονων καθεστώτων.
Πιστεύω ότι οι δαπάνες για τη λειτουργία του πολύπλοκου αυτού και εν πολλοίς καταπιεστικού για το λαό γραφειοκρατικού συστήματος, εξασθένισαν οικονομικά το μεσσηνιακό βασίλειο του Νέστορα και συνέβαλαν τα μέγιστα στην εσωτερική κατάρρευσή του, που δεν του επέτρεψε να ανακάμψει μετά την πυρπόλησή του. Η φωτιά που κατέστρεψε βίαια το ανάκτορο, στο τέλος της ΥΕ ΙΙΙΙ Β εποχής και στην αρχή της II Γ, γύρω στο 1200 π.Χ., ενισχυμένη από τις αποθηκευμένες εκεί ποσότητες λαδιού και προκάλεσε την εγκατάλειψή του, είχε και τη θετική της πλευρά, τουλάχιστον για την αρχαιολογική έρευνα. Συνετέλεσε στην πυράκτωση και τη διατήρηση των πινακίδων της Γραμμικής Β γραφής, που περιλαμβάνουν καταγραφές και καταχωρίσεις ποσοτικού-οικονομικού χαρακτήρα για το τελευταίο έτος, πριν από την καταστροφή.
Το ανάκτορο καλύφθηκε με ένα ενιαίο στρώμα καταστροφής, καλά χρονολογημένο, πλουσιότατο σε κινητά ευρήματα και στοιχεία της ανωδομής, πολύτιμο για τους ερευνητές αρχαιολόγους. Αν πραγματικά υπήρξε ο βασιλιάς Νέστωρ της Ιλιάδας του Ομήρου και οι διάδοχοί του (από την πλευρά μου δεν έχω λόγους να αμφιβάλω), τότε στο ανάκτορο του Ανω Εγκλιανού θα πρέπει να είχαν την έδρα τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΖΕΥΓΑΡΙ !!!

Όπως είπε κι ένας σοφός :

"Η θάλασσα δεν πνίγει. Εμείς πνιγόμαστε σ΄αυτή"

Αν πας για απαιτητικό υποβρύχιο κυνήγι μονάχος, οι πιθανότητες ενός επικίνδυνου περιστατικού είναι αυξημένες...

Γι΄αυτό βρες κάποιον με τις ίδιες δυνατότητες με σένα και απολαύστε το υπέροχο χόμπι μας....